แสงแดดอ่อนๆสาดส่องเข้ามาในห้องสี่เหลี่ยม ตกกระทบกับแผ่นหลังบอบบางที่นอนหลับอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา ไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้เธอกระชับผ้าห่มเข้าหาตัวเอง
แกร๊ก~
เสียงเปิดประตูห้องนอนดังขึ้น พร้อมปรากฏร่างสูงสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงขาสั้นประมาณเข่าสบายๆเดินเข้ามา สายตาคมกริบมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่นอนหลับอยู่ พลางหันไปมองนาฬิกาบนฝาผนัง ตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมงเช้าแล้วที่ฟารินยังไม่ยอมตื่น
"ฟาริน ฟาริน"
"อื้อ~" เด็กสาวครางเสียงอู้อี้ในลำคอเมื่อถูกรบกวนเวลานอน คิ้วมนขมวดเข้าหากันยุ่งเหยิง ไม่วายจะขยับเข้าหาความอบอุ่นจากอีกฝ่าย มือเล็กจับมือของโจชัวมาแนบแก้มนุ่มของตัวเอง
"ไปอาบน้ำ แล้วลงไปกินข้าว"
"...." ไร้ซึ่งปฏิกิริยาตอบกลับมาของคนตัวเล็ก สงสัยเขาคงลงโทษเธอหนักไป ถึงทำให้เธออ่อนเพลียขนาดนี้
"ฟาริน ไปอาบน้ำ" ศีรษะเล็กลอยหวือออกจากหมอนใบใหญ่ ดวงตาคู่ปรือขึ้นมองคนที่รบกวนเวลานอนของเธออย่างงั
