ท่าเรือเดเนส
“นายครับเลขาคุณเตชินมาขอพบครับ” โรสริสมองชายฉกรรจ์ที่ใส่สูทและมองเธอด้วยสายตาที่แข็งและไม่มีความเป็นมิตรสักนิด
“ให้เข้ามา” เสียงราบเรียบเอ่ยอนุญาต แต่ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งกับกำลังยิ้มดีใจที่ของเล่นวิ่งกลับเข้ามาหาเขาถึงที่
“ชิเอล ช่วยฉันด้วย” เมื่อเข้ามาได้เธอก็รีบเอ่ยปากขอให้ชายหนุ่มช่วย เพราะเธอคิดว่ามีแค่เขาเท่านั้นที่สามารถช่วยเหลือเธอได้
“จะให้ฉันช่วยอะไรเธอโรส” เสียงเรียบนิ่งถามและมองหญิงสาวนิ่ง
“ช่วยฉันออกจากบริษัทของเตชินที” เธอขอร้องอย่างหมดหนทาง เพราะเธอรู้ดีว่าจะให้หนีไปไหนก็คงหนีเขาไปไม่รอด สู้หนีไปหาคนที่มีอำนาจพอ ๆ กันไม่ดีกว่าเหรอ
“เธอเป็นเลขาของมันไม่ใช่เหรอ”
“ไม่ใช่ ฉันไม่ใช่เลขา”
“งั้นเป็นเด็กมันที่รับเลี้ยงเหรอ” ชิเอลยังคงถามด้วยอาการไม่แยแส
“ไม่ใช่ แต่ฉันเป็นแค่เซลล์ขายรถให้กับบริษัทของเขาก็เท่านั้น”
“เป็นแค่เซลล์ทำไมดูมันหวงเธอเหมือนเธอเป็นเมี
