“อ่าวไอ้เหี้ย! กูคิดว่าจะไม่มาแล้ว”
“เออกูหลงคิดว่าเมียมึงไม่ยอมให้มาซะแล้ว” เพื่อนในกลุ่มหัวเราะขำหยอกล้อให้กับคนที่มาใหม่
โรสรินเหลือบขึ้นไปมองก็ต้องตกใจเพราะไม่คิดว่าจะเจอเขา
“ไอ้ชินนี่คุณโรสกับคุณนิชา พวกกูเห็นเธอมากันแค่สองคนเลยชวนมานั่ง” ชายหนุ่มที่เคยชวนเธอคุยอยู่ตอนแรกเอ่ยแนะนำให้กับคนมาใหม่ได้รู้จัก
เตชินยกยิ้มมุมปากที่ไม่คาดคิดว่าจะได้เจอคนที่อยากเจออยู่พอดี
“นิชากลับกันเถอะ” นิชาพยักหน้าเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นโจทก์เก่าเพื่อน และเธอเองก็ไม่ชอบเขาเช่นกัน
“กลับแล้วเหรอครับ เพิ่งดื่มไปแค่ครึ่งแก้วเอง” คนที่ชวนมานั่งด้วยเอ่ยทักและมองไปที่แก้วของหญิงสาวสองคนที่พร่องลงไปแค่นิดเดียว
“ค่ะ พอดีแฟนนิชาโทรตามให้กลับ” นิชาหาข้อแก้ตัวและดึงแขนเพื่อนออกมา
“มึงมาสาวไปเลยว่ะสัด กูชอบคุณโรสยังไม่ได้ขอเบอร์ช่องทางติดต่อเลยไอ้สัสเอ๊ย” ชายหนุ่มหน้าตาดีเอ่ยออกมาอย่างเสียดายที่ยังไม่ได้ขอข้อมูล
