“ความจริงเราน่าจะบอกเรื่องนี้กับอาเพลิงนะคะ อาเพลิงเก่ง มีเพื่อนฝูงมากมาย น่าจะหาโรงพยาบาลดีๆ ให้พ่อแม่ของน้ากรรณได้ เดี๋ยวหนูจะขอเรื่องค่ารักษาด้วยค่ะ”
กรรณิกาสะดุ้งอีกรอบพอได้ยินเด็กสาวพูดเช่นนั้น เธอรีบเขย่ามือเด็กสาวเพื่อขอร้องให้ปิดเรื่องนี้เป็นความลับทันที
“อย่านะจ๊ะหนูดาว น้าไม่อยากรบกวนเพลิงตะวันเขาน่ะ แค่นี้เขาก็ดูถูกน้าพอแล้ว หนูดาวสัญญากับน้านะจ๊ะว่าจะไม่บอก อีกอย่างน้าจะรีบหาเงินมาคืน น้าอายที่ต้องไปยืมเงินคนอื่น ถ้าหนูไม่อยากให้เขาดูถูกน้าก็อย่าบอกเขาเด็ดขาดนะจ๊ะ น้าขอร้อง”
“ก็ได้ค่ะ หนูดาวเข้าใจว่าบางทีเราเองก็มีศักดิ์ศรี น้ากรรณเองถ้าไม่ถึงที่สุดก็คงไม่มาขอความช่วยเหลือแบบนี้”
“ขอบใจที่หนูดาวเข้าใจน้านะจ๊ะ” กรรณิการีบเขย่ามืออีกฝ่ายอีกรอบ ลอบผ่อนหายใจเพราะถ้าเรื่องนี้ถึงหูเพลิงตะวัน ความต้องแตกอย่างแน่นอน ไหนจะสัญญาที่เธอเคยให้ไว้กับเพลิงตะวันอีก ถ้าเขารู้เธอคงเดือดร้อน
