Episode 14 มาเฟียเจ้าแผนการ
ธีลินยืนกอดอาคิราหวังให้ไออุ่นจากตัวเขาที่แผ่กระจายมาหาเธอช่วยเยียวยาความรู้สึกอ่อนไหวของเธอในตอนนี้ หลังจากยืนกอดเขาอยู่พักใหญ่จนจิตใจเริ่มกลับมาคงที่เธอก็ค่อยๆ ผละตัวออกยกมือขึ้นเช็ดคราบน้ำตาของตัวเอง
“ขอโทษค่ะ ฉันพาไปส่งที่ห้องนะคะ” หญิงสาวรีบเบี่ยงประเด็นทันที ทว่ายังคงแอบเหลือบมองใบหน้าคมคายของเขาด้วยหัวใจที่เต้นแรง นับว่ายังโชคดีที่เขามองไม่เห็นไม่อย่างนั้นคงเห็นใบหน้าแดงระเรื่อของเธอไปแล้ว
ธีลินจับมืออาคิรากลับมาบนห้องนอนของเขา พรางเหลือบมองดูเวลาว่าอีกไม่ครึ่งชั่วโมงนิดๆ ก็ใกล้จะถึงเวลาตามกฎที่เธอห้ามออกจากห้องแล้ว ทว่าแทนที่อีกฝ่ายจะรีบปล่อยให้เธอกลับไปเขากลับรั้งเธอไว้โดยการให้เธออ่านหนังสือให้เขาฟัง
“อ่านหนังสือให้ฉันฟังหน่อยสิ”
“แต่ว่า…” ธีลินเหลือบมองดูนาฬิกาอีกครั้งด้วยความช่างใจ แต่เพราะหนี้บุญคุณที่เขามีต่อเธอล้นหลามในตอนนี้ทำให้เธอไม่กล้าที
