ตอนที่ 46

1156 คำ

ภาพป๋าฟ้าหันกลับมาโอบกอดลูกสาวคนโตไว้แนบอก ทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจ ไม่ว่าจะเกิดข้อผิดพลาดใดๆขึ้นกับใคร ขอแค่คนในครอบครัวเข้าใจและให้กำลังใจกัน คนที่เผชิญกับปัญหาก็จะมีกำลังใจที่จะสู้และเผชิญหน้ากับมัน และพร้อมจะก้าวเดินต่อไปในวันข้างหน้า สองวันแล้วที่เพชรนิลไม่สามารถติดต่อหนูจ๋าได้ เขากระวนกระวายใจแทบบ้า คอนโดเธอเขาก็ไม่รู้จัก บ้านเธอเขาก็ไม่รู้ว่าอยู่ไหน คิดมาถึงตรงนี้เพชรนิลก็ยีหัวตัวเองแรงๆ นี่เขาโง่มากเลยใช่ไหมที่ไม่รู้เรื่องราวของคนเป็นแฟนเลย เขามีแค่เบอร์โทรศัพท์ของเธอ กับรู้ว่าเธอเรียนที่ไหนเท่านั้นเอง "บ้าเอ๊ย!" เพชรนิลสบถอย่างหัวเสีย เขานั่งคิดอยู่ครู่หนึ่งว่าจะทำอย่างไรดีถึงจะติดต่อหนูจ๋าได้ และในที่สุดเขาก็คิดถึงใครคนหนึ่งที่เขาคิดว่าต้องช่วยเหลือเขาได้แน่นอน "พี่โย!" เพชรนิลยิ้มมีความหวัง เขารีบต่อสายหาน้องเขยที่อายุมากกว่าทันที เป็นเวลาหนึ่งสัปดา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม