นางบำเรออ่อนหัด

ตอนที่ 4

"ฉันเมื่อยเอว"

เขาพูดออกมาชัดถ้อยชัดคำ ดีว่าเขากำลังหลับตาอยู่ ไม่งั้นคงเห็นใบหน้าที่แดงไปถึงหูของแพงขวัญเป็นแน่ สาวน้อยรวบรวมสติและความกล้า ก่อนจะวางมือลงบนเอวหนา พลางลงน้ำหนักมือและกดคลึงช้า ๆ

"กดให้มันแรงกว่านั้นหน่อย"

เมื่อโดนเขาเร่งเสียงดุใส่ สาวน้อยก็นึกหมั่นไส้ในใจ จึงทั้งกดทั้งขย่มเพื่อทิ้งน้ำหนักลงไป กะจะให้เขาเอวหักใช้การไม่ได้ไปเลย

"เธอมีแรงแค่นี้เองเหรอ ยุกยิก ยุกยิก น่ารำคาญมากกว่า เฮ้อ!"

"อ๊าย!"

แพงขวัญถึงกับร้องเสียงหลง เมื่อคนที่นอนคว่ำ อยู่ดีๆ ก็พลิกตัวกะทันหัน จนมือน้อยๆ ที่กำลังกดลงไปย้ำแถวบั้นเอว กลายเป็นกดย้ำลงไปโดนจุดแข็งขืนของเขาอย่างจัง

มือเล็กรีบชักออกทันใด แต่ไวไม่เท่ามือของเขา เมื่อเจ้านายหนุ่มกุมมือนุ่มของเธอ แช่เป้าตัวเองไว้อย่างนั้น พลางแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา

"กำลังเมื่อยตรงนี้พอดีเลย นวดให้หน่อยสิ"

"คุณอรรถปล่อยมือหนูนะ"

แพงขวัญพยายามดึงมือออกจากการเกาะกุมของเขา แต่ยามที่มือเล็กขยับ สิ่งที่อยู่ด้านล่างก็เหมือนจะขยับด้วย การยื้อยุดฉุดรั้งกัน ทำให้สิ่งที่อยู่ใต้กางเกงของเขาแข็งขืนพองโตขึ้นจนน่ากลัว

"คุ...คุณอรรถปล่อยค่ะ"

"ตรงนี้ต้องนวดเบาๆ ถึงจะผ่อนคลาย แบบนี้"

มือหนาจับมือของแพงขวัญ มาวางทาบลงบนลำเลาแข็งแกร่ง ความใหญ่โตที่พาดขวางอยู่ในกางเกง ถูกลูบไล้ขึ้นลงอย่างเบามือ

"อย่างนั้น ออกแรงบีบอีกนิด กำแน่นอีกหน่อย ดีมาก...อืม!"

อรรถชัยถึงกับส่งเสียงครางออกมากับความไร้เดียงสานี้ สาวน้อยจ้องหน้าเขาด้วยแววตาตื่นตระหนก ดวงตากลมใสของเธอดึงดูดและเย้ายวนอารมณ์เป็นอย่างมาก เพียงแค่สบตาเธอเขาก็ก้าวขาเข้าสู่เขตสวรรค์แล้ว ถ้าได้แนบชิดสักครั้งคงได้ก้าวไปถึงสวรรค์ชั้นเจ็ดเป็นแน่

"จับมันขึ้นลงหน่อย ใช่แล้ว...อืม!"

อรรถชัยถึงกับคำราม เมื่อสาวน้อยทำตามอย่างว่าง่าย เวลานี้มีเพียงมือเรียวของแพงขวัญ ที่กำลังกอบกำบนลำกายของเขา ร่างน้อยๆ เริ่มสั่นเทา เมื่อรับรู้ถึงความรู้สึกปั่นป่วนภายใน

มือหนาเริ่มทนต่อสัมผัสอ่อนโยนนี้ไม่ไหว จนต้องรีบร้อนควักเอาลำกายออกมาจากกางเกง ทำเอาคนที่ได้เห็นระยะใกล้แทบเป็นลม

"อ๊าย! อื้อ! ไม่เอาค่ะ"

ท่อนเนื้อยาวแข็งขืน จนเส้นเลือดปูดนูนขึ้นรอบลำ ทำเอาแพงขวัญถึงกับผวา ด้วยพึ่งเคยได้เห็นจะจะครั้งแรก ภาพเมื่อคืนว่าชัดแล้ว ยังไม่สู้ความชัดเจนในตอนนี้

"นวดให้ฉันสิ แค่นวดเฉยๆ ถ้านวดถูกใจฉันจะให้รางวัล"

แพงขวัญกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก ก่อนจะเอื้อมไปกอบกำลำกายแกร่งของเขา อรรถชัยมองดูมือเรียวเล็ก ที่กำลังชักสาวลำกายของตนขึ้นลงช้าๆ

"อาส์!"

เพียงลำนิ้วเรียวเล็กโอบรอบท่อนแข็ง ร่างกายแกร่งถึงกับหายใจสะดุด สัมผัสเบาๆ จากเธอ ทำให้เขาควบคุมอารมณ์ไว้ไม่อยู่ ความนุ่มนิ่มของมือเล็กที่กอบกำลำกายของเขา ช่างนุ่มนวลบางเบาราวกับละอองนุ่น การกอบกำชักสาวจากมืออุ่นๆ ทำให้อรรถชัยถึงกับไหวสะโพกสวนขึ้นมา ร่างบางตกใจอย่างหนัก จนเกือบจะชักมือออกจากสิ่งนั้น

"อย่าปล่อยมือ อาส์!"

เจ้านายหนุ่มรีบกุมมือเล็กไว้แน่น ก่อนจะดันส่งลำกายแกร่งลอดผ่านความบีบรัดของมือเรียว แพงขวัญเห็นสีหน้าที่เริ่มทรมาน จากอารมณ์กดดันของเขา เด็กสาวจึงอยากช่วยให้เขาถึงฝั่งฝัน เธอหลับหูหลับตาสาวมือรัวๆ กับลำกายแกร่งนั้น ช่วงจังหวะที่ทั้งเร็วและแรง ทำให้แพงขวัญถึงกับสั่นคลอนไปทั้งตัว จนนาทีที่ร่างหนาเกร็งขึ้น จนลำกายแข็งขืนราวแท่งหิน ร่างหนาถึงกับกระตุกเฮือกในที่สุด พลางร้องคำรามออกมาเสียงดัง ก่อนจะทิ้งร่างลงนอนหอบหายใจอย่างหมดแรง

"อาส์!!! "

แพงขวัญค่อยๆ ลืมตาขึ้น มองดูมือที่เปื้อนของเหลวสีขาวขุ่น ใบหน้าสวยถึงกับแดงก่ำ พลางเหลือบมองไปยังท่อนเนื้อแข็ง ที่ตนพึ่งจะกอบกำเมื่อครู่ ก่อนจะหันหน้าหนีด้วยความเขินอาย สายตาคมของคนที่นอนหอบหายใจ จ้องมาที่สาวน้อยด้วยแววหวานละมุน เธอเป็นคนแรกที่ทำให้เขาถึงฝั่งฝันเพียงการสัมผัสด้วยมือ ร่างน้อยช่างมีอิทธิพลต่อจิตใจของเขาจริงๆ

อรรถชัยลุกขึ้นนั่ง หลังจากดึงกางเกงขึ้นเรียบร้อย เจ้านายหนุ่มลุกเดินไปหยิบกระดาษทิชชู ก่อนจะกลับมานั่งลงข้างๆ เธอ

แพงขวัญเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาของเจ้านายหนุ่ม เขาดูเท่ราวกับไม่ใช่คนที่อายุ 40 กว่าแล้ว มัดกล้ามและความเต่งตึงบนตัวเขา เทียบเท่ากับเด็กหนุ่มราวๆ 20-30 ดีๆ นี่เอง สายตาคมของเขาที่มองหน้าเธอ ดูมีเสน่ห์และดึงดูดมาก จึงไม่แปลกที่เธอจะรู้สึกเขินอายทุกครั้งที่จ้องหน้าเขา

อรรถชัยใช้ทิชชูเช็ดมือบางเบาๆ เขาเป็นคนทำให้มือของเธอต้องเปรอะเปื้อน จึงต้องไถ่โทษด้วยการทำความสะอาดมือให้เธอ ทุกซอกนิ้วถูกเช็ดถูจนสะอาด แววตาคมก็ยังคงจับจ้องมองเธออยู่เรื่อยๆ

"นวดเก่งจัง"