“ดาอันตามพี่เดวามา” เด็กหญิงตัวน้อยวิ่งอยู่ในสวนดอกกุหลาบสีน้ำเงิน มีเจ้าลูกม้าแคระวิ่งตาม สวนกุหลาบที่เดลให้ปลูกไว้ตั้งแต่นีราเรียนปีหนึ่ง เขาลองผิดลองถูกอยู่หลายปีกว่าจะได้ดอกกุหลาบสีน้ำเงินที่งาม และสวยสดอย่างทุกวันนี้ ทั้งหมดทั้งมวลก็เพื่อลูกสาวอันเป็นที่รัก
“เดวาระวังหนามกุหลาบนะลูก” ร่างเล็กบอบบางแต่ทว่าสูงเพรียวนั่งอยู่บนเสื่อในอ้อมกอดของสามี ตะโกนบอกลูกสาวที่วิ่งเล่นกับเจ้าลูกม้าแคระอย่างสนุกสนาน ดาอันกลายเป็นสัตว์เลี้ยงแสนรัก และเพื่อนเล่นของเดวา เจ้าลูกม้าแคระจะคอยวิ่งตามเจ้านายตัวน้อยไปทุกที่ในอาณาบริเวณของไร่จันทรัช
“ค่ะหม่าม้า ดาอันมาตรงนี้ พี่เดวาสวยไหม” เดวาตอบคนเป็นแม่ เรียกเจ้าลูกม้าแคะให้มาหา ในขณะที่ตนเองค่อยๆ เด็ดดอกกุหลาบสีน้ำเงินขึ้นมาทัดหู
“พี่เดวาทำให้ดาอันมั่งนะ จะได้สวยเหมือนกัน …ดาอันสวยไม่ได้ …อ๋อ พี่เดวานึกออกแล้ว ใช้อันนี้” เดวาเด็ดดอกกุหลาบสีน้ำเงินอีกดอ
