“ดูๆ วางมาดกันน่าดู” เอรินรู้สึกขบขันกับการวางท่ากอดอด ยืนจังก้า ด้วยสีหน้าเรียบนิ่งอย่างน่าเกรงขาม ของหลานชายทั้งสี่ ดิน น้ำ ลม ไฟ ในวัยเจ็ดขวบ เมื่อประจันหน้ากับเจ้าถิ่นวัยสองขวบอย่างเหนือกับน่านที่ต่างเอียงคอมอง เชิดหน้าน้อยๆ อย่างไม่กลัวเกรงอีกฝ่าย พวกผู้ใหญ่ต่างมองดูท่าทีของทั้งสองฝ่ายอย่างเอ็นดู
“คิดว่าเท่กันไง” ราวกับนัดกันมา เพลงกับเดวาเอ่ยว่าน้องชายของตนเองพร้อมกัน
“เท่สุดๆ เท่งี้เลยพี่เพลง เท่งี้เลยนะพี่เดวา” แขนข้างหนึ่งของไฟยังคงกอดอก ส่วนอีกข้างยกขึ้นมาชูนิ้วโป้งเป็นเครื่องหมายยืนยันว่าพวกตนนั้นเท่ที่สุด
“เท่ฉุด เท่ฉุดๆ” เมื่อเห็นอีกฝ่ายเยินยอตนเอง เหนือกับน่านก็เลียนแบบท่าทางและคำพูดของไฟบ้าง
“พูดก็ไม่ชัด ไม่ยอดเลย” ไฟว่าน้องชายทั้งสอง
“ไฟไม่ว่าน้องสิคะ เหนือกับน่านเพิ่งจะสองขวบเอง ตอนไฟอายุสองขวบก็พูดไม่ชัดเหมือนกันแหละ” ยี่หวาปรามลูกชายคนเล็ก แต่ความแสบนำพี่ๆ ไปไกล
“ค
