เรื่องกินทำให้ใจดีไม่รั้งรอมารดาจึงเดินนำเข้าไปในครัวก่อน เมื่อจินตนาการไปถึงกลิ่นชีสกับมักกะโรนีหอมๆ ทำให้ร่างอวบๆ เปลี่ยนจากการเดินเป็นการวิ่งจนคนเป็นแม่ที่เดินตามมาต้องร้องบอก
“ใจดี! ค่อยๆ เดินสิลูก เดี๋ยวก็หกล้มไปหรอก” พิมพ์ดาวบอกบุตรสาว ดวงหน้าสวยชะเง้อมองร่างอ้วนกลมที่วิ่งนำหน้าเธอเข้าไปถึงในครัวแล้ว “จะรีบไปไหน พอเป็นเรื่องกินหายงัวเงียตาสว่างขึ้นมาเชียวลูกคนนี้”
พิมพ์ดาวบ่นกับตัวเองเบาๆ พร้อมกับรอยยิ้มบาง ใจดีช่างต่างจากพ่อของแก เพราะเขาคนนั้นทั้งกินยาก เรื่องมาก ไม่ถูกใจอะไรง่ายๆ ต่างกับลูกสาวที่กินอะไรก็ได้
แต่พอไปถึงในครัว แม่หนูก็ทำหน้าผิดหวัง “ไม่เห็นมีมักกะโรนีอบชีสเลยค่ะ”
พิมพ์ดาวจึงนึกออกว่าขวัญอรุณยกไปไว้ให้ที่ห้องรับแขก เลยบอกให้ใจดีไปล้างมือแล้วนั่งรอที่โต๊ะรับประทานอาหารสีขาวกลางห้องครัวที่ตกแต่งสไตล์มินิมอล ดูโปร่งสบาย เน้นโทนสีขาวและเขียวและดูสะอาดตา จากนั้น พิมพ
