หลังเลิกงาน จิรดายังไม่ได้คิดจะกลับบ้าน แต่บอกให้เพื่อนๆ ทั้งสองกลับไปก่อน เพราะเธอยังติดงาน วันนี้วิชญ์ไม่โทร. มาถามไถ่อะไรเธอเลย ตามที่เธอขอร้องเอาไว้ ซึ่งนั่นก็ดีแล้ว แต่มันรู้สึกใจหายแปลกๆ เมื่อคิดว่าเขาอาจจะกำลังยุ่งอยู่กับผู้หญิงคนอื่น ในเวลาเช่นนี้คนที่เธออยากคุยมากที่สุดคงไม่พ้นมารดา จิรดาเดินออกมาหลบมุมข้างๆ โรงแรม ที่นั่นสงบเงียบมีม้านั่งให้เธอได้คุยโทรศัพท์เป็นส่วนตัว ‘สวัสดีจ๊ะจิ๊ ฝึกงานวันแรกเป็นยังไงบ้าง แม่ว่าจะโทร. ไปถาม แต่กลัวหนูกำลังติดพันงานอยู่ เลยไม่อยากกวน’ เสียงของนิดาถามบุตรสาวด้วยความห่วงใยมาตามสาย ‘ดีค่ะแม่ พี่ๆ ที่ทำงานใจดีมากค่ะ วันนี้จิ๊ได้ทำอะไรตั้งหลายอย่างค่ะ’ ‘แต่ทำไมน้ำเสียงลูกเหมือนไม่สบายใจเลยล่ะจ๊ะ’ นิดาเอ่ยถามด้วยความสงสัย ‘เอ่อ... จิ๊มีเรื่องต้องคิดนิดหน่อยค่ะแม่’ ‘เรื่องอะไรลูกรัก ไหนลองเล่าให้แม่ฟังสิคะ ถ้าหนูอยากระบาย’ ‘เอ่อเรื่องเพื่อนของจ