ม่านไหม..
หลายวันผ่านไป...
ตั้งแต่วันนั้นที่คุณเจ้าสมุทรบอกว่าจะไปประชุมที่โรงแรมเขาก็ไม่กลับมาที่บ้านอีกเลยมันก็เลยทำให้ฉันได้พักร่างกายของตัวเองจนแผลเริ่มหายดีไม่เจ็บเหมือนวันแรกรอยต่างๆบนร่างกายก็จางลงไปเยอะส่วนยาคุมฉุกเฉินที่เขาย้ำนักย้ำหนาว่าให้ฉันรีบไปซื้อมากินเพราะกลัวว่าฉันจะลืมฉันไม่มีทางลืมอยู่แล้วเพราะฉันก็กลัวเหมือนกันไม่ใช่แค่เขาคนเดียวที่กลัวฉันไม่อยากท้องไม่อยากเป็นแม่คนเพราะแค่ลำพังตัวเองก็ลำบากพอแล้วฉันคงไม่เอาลูกมาลำบากด้วยแน่ อยากจะบอกว่าตลอดหลายวันมานี้ฉันไม่กล้าออกไปจากตึกเล็กไปที่ตึกใหญ่เลยเพราะเกรงว่าจะมีคนถามว่าฉันไม่โดนอะไรมาทำไมถึงมีรอยแดงรอยช้ำเต็มคอเต็มตัวโดยเฉพาะคุณท่านถ้าท่านเห็นท่านต้องคาดคั้นถามเอาความจริงอย่างแน่นอนว่าไปโดนอะไรมาท่านอาบน้ำร้อนมาก่อนท่านย่อมต้องรู้แน่ว่ารอยเหล่านี้เป็นรอยอะไร แต่ว่าวันนี้ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องไปที่ตึกใหญ่เพราะวันพรุ่งนี้เป็น
