แคร์
986 คำ
พริกแกงtalk
ตอนนี้ฉันกับธันวาเริ่มทะเลาะกันแรงขึ้น ส่วนเขาก็เสียงดังขึ้นมาทันทีที่ฉันบอกว่ารีบติวจะได้รีบจบ แต่เขาก็บอกว่าถ้ารีบขนาดนี้ไม่ร้องติวก็ได้ นี้ฉันทำอะไรอยู่เนี่ยทำไมต้องมาทะเลาะกับเขาด้วยแล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องโกรธเขาด้วย
"สรุปจะติวต่อไหม"
"......." เขาไม่ได้ตอบอะไรนอกจากถอนหายใจแล้วเดินหนีออกไปจากร้าน ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงเป็นคนแบบนี้ไม่ติวก็บอกไม่ติวดิหนีปัญหาทำไม ฉันใช้เวลานี้รีบเก็บชีสทั้งหมดที่หอบมาให้เขาและหอบมาทำงานใส่กระเป๋าไม่น่าเอามาเยอะเลย แล้วจะบอกลุงวินิชว่าไงละทีนี้
"เก็บทำไม" ฉันใช้เวลาเก็บของอยู่ไม่นาน ธันวาก็เดินกลับเข้ามา
"ไม่ติวแล้วก็เก็บดิ"
"ใครบอกว่าไม่ติว" เขาพูดแล้วแย่งชีสจากมือฉันไปก่อนจะนั่งลงอ่านมันอย่างตั้งใจ แล้วจะไม่ให้งงกับเขาได้ยังไง
เราทั้งสองก็เงียบกันไปสักพักไม่มีใครพูดอะไรขึ้นมาเขาก็อ่านชีวส่วนฉันก็ทำงาน
"ขอโทษละกันเรื่องที่ไปยุ่งเรื่องของเธอมากเกินไป" อยู่ๆเขาก็พูดขึ้นมาแต่เอาชีสบังหน้าไว้
"อืม ไม่เป็นไร" ฉันพูดแล้วมองหน้าเขาที่กำลังเอาชีสเลื่อนออกทีละนิดจนเห็นหน้า "ไปสูบบุหรี่มาหรอเมื่อกี่"
"อืม ทำไมมันได้กลิ่นหรอ" เขาพูดแล้วดมเสื้อตัวเอง
"นิดหน่อย"
"เธอไม่ชอบคนสูบบุหรี่หรอ" เขาถามฉันอย่างจริงจัง
"เปล่า แค่ไม่ชอบกลิ่นมันอะ"
"ทีหลังถ้าอยู่กับเธอฉันจะไม่สูบละกัน"
ธันวาtalk
ตอนนี้เราสองคนก็คุยกันดีแล้วพอผมอ่านชีสเสร็จเธอก็สอนผมไปทีละนิดอย่างเข้าใจ พอเธอสอนแล้วทำไมผมเข้าใจง่ายขนาดนี้วะ พอนั่งใกล้ๆกันผมก็ได้กลิ่นตัวที่หอมๆของเธออยากนอนกอดทั้งคืนเลยคงหลับสบาย
ตอนที่ผมออกไปข้างนอกผมก็กะว่าจะไม่ติวแล้วครับ แต่คิดดีๆผมก็ผิดเองแหละที่ยุ่งเรื่องเธอมากเกินไป นี้เธอคงเป็นคนแรกที่คำขอโทษออกจากปากผมเลยมั้ง ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมแคร์เธอขนาดนี้
"เสร็จแล้วไปไหนต่อ" ตอนนี้เราติวกันเสร็จแล้วแหละแล้วผมก็กำลังช่วยเธอเก็บชีสอยู่
"มีนัดกินข้าวกับเพื่อน"
"ขอไปด้วยได้ปะ"
"....." เธอไม่ตอบผมแต่ทำท่าเหมือนคิดอะไร
"ไม่ไปก็ได้ถ้าไม่สะดวก" ผมพูดจบก็ยื่นชีสให้เธอ "งั้นไปก่อนนะเจอกันวันหลัง"
"เดียวขอถามเพื่อนก่อนก็แล้วกัน" พอผมกำลังจะเดินออกไปเธอก็พูดขึ้น ผมก็พยักหน้าให้เธอแล้วนั่งรอที่เดิมส่วนเธอก็ออกไปคุยโทรศัพท์ ผมหวังว่าจะได้ไปนะครับจะได้รู้ว่าเธอมีเเฟนจริงๆรึป่าวเพราะในข้อมูลที่พี่มิลส่งให้ไปมีข้อมูลแฟนเธอเลย
"อืม เพื่อนฉันบอกว่านายไปได้" ไม่นานพริกแกงก็เดินเข้ามาแล้วพูดขึ้น
"จริงหรอ"
"แต่ไปคอนโดเพื่อนฉันก่อนนะ" เธอพูดแล้วก็หยิบชีสแล้วเดินออกไป ผมก็รีบวิ่งไปหยิบจากมือเธอแล้วมาถือให้ "ขับรถตามมาแล้วกัน"
ผมเก็บของใส่รถเธอแล้วเธอก็บอกให้ผมขับรถตามไป
เราใช้เวลาไม่นานก็ขับรถถึงคอนโดเพื่อนเธอ
"เพื่อนฉันบอกให้ขึ้นไปก่อน"
"เดียวรออยู่ตรงนี้ก็ได้" ผมก็กลัวว่าเธอจะว่าๆยุ่งเรื่องของเธออีกเลยไม่อยากขึ้น
"ฉันไม่ว่านายหรอกนะ เพื่อนฉันยังทำงานไม่เสร็จเขาบอกให้เขาไปรอ" เธอพูดจบก็เดินนำผมไปส่วนผมก็เดินตามไปติดๆ
พริกแกงtalk
ที่ให้ธันวามาด้วยก็เพราะโทรถามหมิวกับภีร์แล้วมันบอกว่าให้พามาเลยเพราะจะช่วยดูว่าเป็นคนยังไงถ้าสแกนแล้วว่าไม่ได้มันก็จะไปติวแทนฉัน
พอขึ้นมาถึงห้องหมิวแล้วฉันก็กดกริ่งไปทีนึงก่อนจะใส่รหัสเข้าไป ฉันมาที่นี้บ่อยจนมันให้ฉันรู้รหัสแล้วใส่เข้ามาได้เลย
"ทำไรกันอยู่เนี่ย" ฉันเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับธันวา ก็เห็นว่าหมิวกำลังทำงานในคอมอยู่ส่วนภีร์กำลังตากผาก
"มาแล้วหรอ " หมิวพูดขึ้นแล้วหันไปพูดกับภีร์ "ที่รักเร็วๆหน่อยพริกแกงมาละ"
"ไม่ต้องรีบหรอก ลูกฉันอยู่ไหน" ฉันวางกระเป๋าเสร็จก็ถามหามิกิก่อนเลย
"อยู่นุ้น" มันพูดแล้วชี้ไปที่มิกิที่กำลังวิ่งเล่นอยู่บนคอนโดไม้ "ธันวาหรอตามสบายเลยนะ"
ตอนนี้ฉันเดินมาหามิกิที่วิ่งหนีฉัน เขาต้องงอนแน่เลยที่ไม่มาหาเมื่อวาน
"มานี้สิคะงอนหรอ เมื่อวานไม่ว่างจริงๆ" ฉันพูดแล้วนั่งลงยองๆลงกับพื้นเรียกมิกิ
"นั่งดีๆมันโป๊พริกแกง" ฉันหันไปดูก็มีเสียงธันวาที่พูดขึ้นไม่รู้ว่าเดินตามมาทำไม
"ใครจะมาดู" ฉันไม่ได้สนใจที่เขาพูด ตอนนี้ฉันสนแค่มิกิอย่างเดียวงอนฉันจริงๆแน่เลย
"ไม่มีใครก็ต้องนั่งดีๆ" เขาเดินไปหยิบหมอนมาแล้วจับฉันนั่งลงดีๆกับพื้นแล้วเอาหมอนมาทับกระโปรงให้
- ผู้เขียน
