31 สิ้นสุดสถานะสมรส ประตูอะลูมิเนียมส่งตรงถึงกลางห้องกว้าง ฝนแก้วกระชับแจ็คเก็ตของกันต์ดนัยแน่นขณะเดินเร็วรี่ไปยังห้องนอน เธอเอาแต่ก้มหน้างำงุดและเงียบเสียจนชวนโมโห ปรวีร์กระชากแจ๊คเก็ตสีน้ำตาลออกจากไหล่มน ฝนแก้วจึงพลอยหันกลับไปเผชิญหน้า ร่างสูงไล่สายตามองแขนเสื้อข้างหนึ่งที่ขาดรุ่งริ่ง แล้วเลื่อนขึ้นมองลำคอที่ยังแดงปื้น “พูดไม่ได้ เป็นใบ้แล้วเหรอถึงไม่ตอบที่ฉันถาม หรือเพราะทำเรื่องบัดสีเลยตอบไม่ได้ ไอ้นั่นคือคนที่เธอเคยนอนกับมันใช่ไหม แล้วยังไงต่อ? มันลืมไม่ได้เลยเหรอ มันตัดขาดจากกันไม่ได้หรือไง มีอะไรน่าติดใจนักหนาถึงแล่นไปเจอมันอีก” ทั้งที่ต้องการคำตอบแต่กลับใช้คำพูดไม่ใยดี พี่วีร์ไม่เห็นใช่ไหมว่าเธอเจ็บยังไง ไม่เห็นน้ำตา ไม่เห็นร่องรอยการถูกทำร้ายหรืออย่างไร ราวกับเขามองข้ามความห่วงใยที่ควรมีเป็นขั้นต้นแล้วจู่โจมประเด็นที่ตนไม่พอใจ ฝนแก้วมองออกว่าปรวีร์รู้สึกเหมือนถูกหยามที่เ