ไอดอล + ยัยลูกหมา -4-
600 คำ
หลายวันต่อมา
ฝันหวานนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง รู้สึกเครียด เพราะแค่เงินเดือนแม่บ้านที่เธอทำ มันไม่พอจ่ายหนี้อีคอน ไม่ใช่ว่าเงินเดือนน้อย มันเยอะมาก แต่ราคาที่เขาซื้อเธอมามันแพงเกินไป เธอลองคำนวณดูแล้ว เธอต้องใช้หนีเขาสิบกว่าปีถึงจะหมด นี่ยังไม่หักเงินที่จะต้องส่งไปให้แม่อีกนะ เธอต้องหางานเพิ่มแล้ว
ทุกๆ หลังเลิกเรียนเธอจึงเดินหาสมัครงานที่ร้านต่างๆ เธอวางแผนเวลาไว้เรียบร้อยแล้ว ช่วงเช้าเธอทำกับข้าวให้เขาทีเดียวสามมื้อเลย เพราะยังไงเขาก็ไม่อยู่ห้อง จึงทำเป็นข้าวกล่องให้ กลางวันเรียน หลังเลิกเรียนทำงาน หลังเลิกงานก็กลับไปทำความสะอาดห้อง แบบนี้เธอก็จะได้เงินเพิ่มแล้ว
Rrrrrrr
ระหว่างที่เดินเตร่ไปมาอยู่นั้นเสียงมือถือเครื่องเก่าก็ดังขึ้น เธอรีบรับสายทันที
"สวัสดีค่ะ"
'สวัสดีครับ ร้าน××× นะครับ ใช่คุณฝันหวาน ที่มาสมัครงานใช่มั้ยครับ'
"ค่ะใช่ค่ะ"
'ทางเราอยากนัดสัมภาษณ์เย็นนี้ สะดวกมั้ยครับ'
"สะดวกค่ะสะดวก เดี๋ยวเข้าไปตอนนี้เลยค่ะ" เธอบอกอย่างดีใจก่อนวางสาย แล้วรีบตรงไปที่ร้านเพื่อสัมภาษณ์งานทันที
ถ้าได้งานนี้ เธอก็จะมีเงินส่งให้แม่มากขึ้น ได้ซื้อของที่น้องๆ อยากได้ ถ้าเหลือก็ผ่อนอีคอนได้มากขึ้นอีกด้วย หนี้ก็จะหมดเร็วขึ้นไปอีก
พอไปถึงที่ร้านผู้จัดการคนหล่อก็ตกลงกับเธอเรื่องค่าจ้าง และให้เริ่มงานในทันที เพราะที่ร้านขาดคน ฝันหวานดีใจมาก เธอเริ่มเรียนรู้งานและตั้งใจทำงานสุดๆ ถึงเงินรายชั่วโมงจะไม่เยอะ เมื่อเทียบกับที่อีคอนให้ แต่เธอก็ไม่เกี่ยง ทำหน้าที่เด็กเสิร์ฟในร้านกาแฟเต็มที่
"เป็นไงบ้าง ไหวมั้ย" ผู้จัดการเดินมาถาม หลังจากช่วงชุลมุนผ่านไป ช่วงบ่ายๆ ลูกค้าจะเยอะแบบนี้ทุกวัน
"สบายมากค่ะ^^" งานหนักกว่านี้เธอก็เคยผ่านมาแล้ว
"นี่อะไร" มือโตยื่นไปหยิบเศษขนมบนผมสลวยออก พร้อมรอยยิ้มเอ็นดู
"ขอบคุณค่ะ^^" เธอยิ้มเขินอาย โก๊ะจริงๆ
"ตั้งใจทำงานล่ะ" เขาบอกเธอ แล้วปลีกตัวไปทำอย่างอื่น
ฝันหวานตั้งใจทำหน้าที่ตัวเองจนกระทั้งปิดร้าน ถึงกลับไปที่เพนท์เฮ้าส์หรู เธอทิ้งตัวพิงผนังลิฟต์ ไม่คิดว่าจะเหนื่อยขนาดนี้ แต่ก็ใจสู้ไม่ถอย
ตี่ ดี ดิ๊ด ~~~
มือเล็กเปิดประตูเข้าไป เปลี่ยนรองเท้าเดินเข้าห้อง แต่ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเจอกับสายตาคมจ้องมองเขม็ง
"เลิกเรียนเวลานี้?" เขาเลิกคิ้วถาม ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเธอไปทำอะไรมา เพราะการ์ดรายงานเขาหมดทุกอย่าง
"พึ่งเลิกงาน" ร่างบางบอกเสียงเบา รู้สึกผิดที่รับงานซ้อน แต่เธอสัญญาว่าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดไม่ให้ขาดตกบกพร่อง
"งาน?"
"อือ ฉันหางานทำเพิ่มน่ะ จะได้มีเงินใช้นายเร็วๆ ไง"
กรอด!!!
เขากัดฟันแน่น
"อยากได้เงินขนาดนั้นเลย ที่ฉันให้มันน้อยไป?" เขาให้เงินเดือนเธอเยอะกว่าแม่บ้านถึงสองเท่า ทั้งที่เธอไม่ได้ทำงานครบตามชั่วโมงที่กำหนด
"มันไม่พอจ่าย" หญิงสาวบอกเสียงเบา
"งั้นอยากได้เท่าไหร่ล่ะ!" เขาลุกขึ้นเดินไปกระชากแขนเล็กเข้าหาตัว ถามอย่างโกรธเคือง!
- ผู้เขียน
