สองสามวันมานี้อีคอนไม่ยอมให้ยัยลูกหมาของเขาออกไปไหนเลย เขาให้เหตุผลว่า กลัวร่างบางจะไปเป็นภาระให้คนอื่น จึงให้อยู่แค่ในห้องกับเขา ที่ไม่รู้ว่าช่วงนี้งานหดหรืออะไร ออกไปทำงานแค่แป๊บๆ ก็กลับมา และหาเรื่องกินคนตัวเล็กตลอด อย่างเช่นตอนนี้
เฮือก! เฮือก!
"พอแล้ว" ร่างบางบอกคนตัวโตที่ไล่พรมจูบไปตามตัวเธออีกครั้ง หลังจากพึ่งเสร็จสมไปเมื่อครู่
"เจ็บมั้ย" เขาผงกหัวขึ้นถาม จูบไปตามรอยช้ำเบาๆ กลัวเธอเจ็บ
"ไม่" ร่างบางส่ายหัว เขาจึงก้มลงจูบไปตามรอยช้ำอื่นๆ ด้วย เธอปฏิเสธไม่ได้ว่ามันรู้สึกดีมาก จนเคลิ้มหลับไปเลย
ร่างบางรู้สึกตัวอีกทีก็บ่ายแก่ ผ้าพันข้อเท้าก็ถูกเปลี่ยนเป็นผืนใหม่แล้ว อีคอนจะเปลี่ยนให้เธอแบบนี้ทุกวัน เหมือนเขาจะใส่ใจเธอมากขึ้น หรือเธอคิดไปเองนะ แต่เขาใจดีขึ้นเยอะเลย ถึงปากจะไม่ค่อยดีเหมือนเดิมก็เถอะ
"สองคนนี้คู่กันใช่มั้ย" ร่างบางถามคนตัวโตที่มานั่งดูหนังเป็นเพื่อน บอกแล้วว่าช่วงนี้
