เช้าวันเสาร์อีคอนก็เตรียมของมาเล่นกับเด็กๆ และซื้อวัตถุดิบทำอาหารมาฝากแม่ยาย ส่วนลูกหมา ไม่ว่าเขาจะซื้ออะไรมาให้ก็ไม่ยอมรับ แถมโยนของทิ้งด้วยซ้ำ
"ไม่ช่วยแม่ทำกับข้าวเหรอ" อีคอนที่นั่งเล่นกับเด็กๆ หันไปถามคนตัวเล็กที่นั่งหน้าบูดบึ้ง เธอไม่เคยยิ้มให้เขาเลยตั้งมาที่นี่
"ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน" เธอมองค้อน เชิดหน้างอนๆ หนี ที่ไม่ยอมไปช่วยแม่ทำกับข้าว เพราะกลัวเขาลักพาตัวน้องๆ ไปเป็นข้อต่อรองยังไงล่ะ
"ไม่ยุ่งได้ไงเมียทั้งคน" เขาพึมพำ ที่มาที่นี่ก็มาง้อให้กลับไปด้วยกันนะ
"ห้ามพูดคำนั้นนะ!" คนตัวเล็กมองซ้ายขวา กลัวแม่มาได้ยิน
"ก็เรื่องจริง เธอเป็นเมียฉัน"
"ออกไป!!" เธอชี้มือไปที่ประตู พร้อมกับสายตาขวาง
โกรธแล้วๆ
"เด็กๆ ดูสิต่อเสร็จยัง" อีคอนที่รู้ว่าคนตัวเล็กโกรธ ก็รีบหันไปเล่นกับเด็กๆ
"นี่ต้นหลิวทำเก่งมั้ย" ต้นหลิวโชว์ผลงาน
"เก่งมากครับ" อีคอนลูบหัวน้อง พลางชายตามองคนตัวเล็ก
"!!!" ฝันหวาน
