ฝันหวานกลับมาถึงบ้านด้วยสภาพที่ดูแทบไม่ได้ เพราะเอาแต่คิดเรื่องอีคอน และถูกผู้คนนินทาจากคนในมหาลัย ไหนจะคอมเมนต์ที่ต่อว่าเธออีก
"เป็นไร" อีคอนที่เดินออกมารับเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู เห็นใบหน้าไม่สู้ดีของคนตัวเล็กก็เป็นห่วง
"ไม่ไปทำงานเหรอ ไม่มีงานใช่มั้ย" ฝันหวานถามเสียงสั่นเครือ แค่ข้ามคืนเขาก็ไม่มีงานแล้ว ทุกอย่างเป็นเพราะเธอ
"ก็ไม่เชิง" ตอนนี้พักงานชั่วคราวก่อน ดูกระแสว่าไปในทิศทางไหน ถ้าเลวร้ายก็คงจะไม่มีงานจริงๆ แต่ถ้าเหมือนปกติทุกที ก็ทำงานต่อ
"....ไม่อยากเลิก ฮือออ" ฝันหวานมองสบตาคมด้วยสายตาเจ็บปวด ก่อนจะปล่อยโฮออกมา เธอไม่อยากเลิกกับเขา เธอไม่อยากเสียผู้ชายตรงหน้านี้ไป
"เลิกอะไร" อีคอนขมวดคิ้วยุ่ง
"ฮือออ อีกหน่อยนายก็จะบอกเลิก ฮือออ"
"เราคุยเรื่องนี้กันแล้วนะ" เขาคิดว่าเธอเข้าใจแล้วเสียอีก
"ฮือออ อึกๆ ฮือออ" ร่างบางยังคงร้องไห้ ถึงจะคุยกันแล้วแต่ว่าเธอไม่มั่นใจ เขากับเธอต่
