แกร๊ก!
ฟอดด
อีคอนเปิดประตูพุ่งเข้าไปหอมแก้มคนตัวเล็กที่ยังนั่งอยู่ที่เดิมเพิ่มเติมมีจานอาหารวางอยู่ด้วย
"ยังไม่กินข้าวอีกเหรอ" เขามองจานข้าวที่ไม่พร่องลงสักนิด
"ขึ้นมาทำไม กินข้าวเสร็จแล้วเหรอ" ถามอย่างสงสัย มันจะเร็วเกินไปรึเปล่า เขาพึ่งลงไปเอง
"ขึ้นมากินข้าวกับเมีย" อีคอนบอกชิดแก้มนุ่ม เขาจะปล่อยให้คนตัวเล็กกินข้าวคนเดียวได้ไง แบบนั้นคงเป็นแฟนไม่เอาไหนจริงๆ แน่
"ไม่เอาลงไปกินกับคุณพ่อคุณแม่เลย" เธอไม่อยากโดนพ่อแม่แฟนเกลียด เพราะยึดลูกชายพวกท่านไว้กับตัวตลอดนะ เธอไม่อยากมีปัญหา
"พวกท่านอนุญาตแล้ว เราออกไปกินห้องนั่งเล่นกันเถอะ อยู่แต่ในห้องอุดอู้" เขามองตาคนตัวเล็ก ก่อนจะผละออกลุกขึ้น
"ไม่เอา เดี๋ยวแพร่เชื้อให้คนอื่น"
"ห้องนั่งเล่นชั้นสองไม่มีใคร ไปเร็ว เดี๋ยวยกออกไปให้" เขายกถาดอาหารด้วยมือเดียว อีข้างยื่นไปกุมมือเล็กพาเดินออกจากห้องนอน
"แต่มันมีจานเดียวนะ" คนตัวโอบกอดแขนโตอย่า
