หลังจากทานมื้อเช้าเสร็จ หมอก็ตรวจไข้ฝันหวานและสั่งจ่ายยาให้ ก่อนจะล้างแผลให้อีคอน
"เจ็บมั้ย" ฝันหวานที่นั่งกุมมือโตถามด้วยความเป็นห่วง
"ทนได้" อีคอนพยายามเก็บสีหน้า ไม่ให้คนตัวเล็กเป็นห่วง แต่ก็ต้องร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อหมอลงน้ำหนักมือเพิ่มขึ้น ด้วยความหมั่นไส้ "โอ๊ย!! ไอ้หมอ!"
"เบาๆ ค่ะหมอ" ฝันหวานที่ดูการล้างแผลอย่างใช้ชิด หันไปเอ็ดหมอ
"ได้ยินมั้ยไอ้หมอ" อีคอนยักคิ้วโอ้อวดหมอ ที่เมียเป็นห่วง
"ถ้าไม่ติดว่าเมียมึงอยู่นะ" หมอพูดลอดไรฟัน ถ้าไม่ติดว่าคนตัวเล็กเป็นห่วงเพื่อนเขามากขนาดนั้น เขาจะทำแรงๆ ให้อีคอนร้องไปสิบบ้านแปดบ้านเลย
"ไอ้หมอไม่มีจรรยาบรรณ!" อีคอนต่อว่าเพื่อน ก่อนจะหันไปมองหน้าคนตัวเล็ก ก็เห็นน้ำตานองเต็มหน้าแล้ว
"ร้องไห้ทำไม" อีคอนขมวดคิ้วยุ่ง ถามด้วยความตกใจ
"ที่รักเจ็บ" ร่างบางปากเบะ มือจับแขนโตแน่น มองแผลด้วยความเจ็บปวด
"ตกลงใครเจ็บกันแน่หืม" อีคอนยิ้มขำ โอบคนตัวเ
