ทั้งที่คิดว่าไหว ทั้งที่คิดว่าเคยเผื่อใจเอาไว้แล้ว หากรู้สึกผิดหวังก็คงเจ็บน้อยลง สุดท้ายแล้วความผิดหวังที่มันกำลังถาโถมเข้าใส่อย่างจัง มันก็ไม่มีสิ่งใดต้านเอาไว้ได้อีกต่อไป
น้ำตาเม็ดโตเล็ดลอดออกมาจากตาอย่างสุดจะกลั้น พยายามแล้วที่จะเม้มริมฝีปาก กระพริบตาถี่ๆ เพื่อขับไล่หยาดน้ำที่มันกำลังไหล ทว่าความรู้สึกใจหาย ในอกมันวูบไหวแปลกๆ ไม่ใช่ว่าไม่เคยรู้สึกแบบนี้ เพียงแต่ทุกครั้ง มันไม่ได้สาหัสเท่าครั้งนี้แค่นั้นเอง
ตากลมที่ถูกหล่อเลี้ยงด้วยหยาดน้ำใสๆ มองสิ่งของที่เธอเตรียมเอาไว้ มองอาหารที่ดีที่สุด อาหารที่เธอเลือกแล้วเลือกอีก มีทั้งแบบที่ชอบและแบบที่เราทั้งคู่เคยทานมันด้วยกัน ทุกอย่างยังวางอยู่ตำแหน่งเดิม เวลาที่เหมาะสมมันก้าวผ่านแล้ว ต่อไปนี้ไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว
ทั้งที่ตั้งใจรอ สุดท้ายก็แค่รอเก้อ เธอไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับเขา หยุดได้หยุด เลิกโง่ได้ก็รีบเลิกโง่เถอะ อย่าปล่อยให้ตัวเ
