อัยวา....
"แกจะถอนหมั้นฉันก็ไม่ว่าแต่สินสอดทั้งหมดแกห้ามคืนเด็ดขาดแล้วแกก็บอกให้ย่าแกเอามาให้ฉันด้วยทั้งหมดที่เหลือ"
"อัยทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะพ่ออัยต้องคืนให้กับบ้านโน้นทั้งหมดทุกอย่าง" ฉันไม่สนว่าพ่อจะต่อว่าฉันยังไงเพราะไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องคืนสินสอดทั้งหมดที่ได้มา ฉันคงไม่หน้าด้านพอที่จะเก็บมันเอาไว้เพราะสินสอดที่ได้มาสำหรับฉันแล้วมันได้มาโดยไม่ถูกต้อง
เพี๊ยะ!!! พ่อตบหน้าฉันอย่างแรงฉันเอามือกุมแก้มที่ตอนนี้รู้สึกได้ถึงเลือดที่อยู่ในปากและนี่เป็นครั้งแรกที่พ่อตบหน้าฉัน
"นังลูกสารเลวนังลูกอกตัญญูแกจะไปตายที่ไหนก็ไปไป๊!!!"
"อัยถามพ่อจริงๆเถอะพ่อเคยรักอัยบ้างหรือเปล่า" ฉันถามพ่อทั้งน้ำตา
"ถ้าแกอยากให้ฉันรักแกก็เอาสินสอดมาให้ฉันสิ' ฉันมองหน้าพ่อผู้ใหักำเนิดด้วยหัวใจที่ปวดร้าวพ่อเห็นเงินทองสิ่งของเหล่านั้นสำคัญกว่าฉันสินะยพ่อไม่เคยรักฉันเลย
"อัยให้พ่อไม่ได้" ฉันยังคงยืนยันคำเดิม
"ทำไมจ
