“พี่แค่ล้อเล่นเอง”
“ออกไปเลยนะ เทียร์จะนอนพัก”เธอออกแรงผลักเขาให้ออกไปจากห้องพักของเธอ แต่ไม่ได้ผล เมื่อคนตัวโตกดล็อคประตูแล้วอุ้มเธอขึ้นมาบนเตียงทันที
เอาตัวโตคร่อมร่างเธอเอาไว้ ไม่ให้ขยับหนีไปไหน“ขอโทษ พี่แค่แกล้งเล่นเองนะ”
“แกล้งแบบนี้เทียร์ไม่ชอบ”
“พี่จะบอกอะไรให้นะครับ”
“….”
“พี่ไม่เคยรักใครมาก่อน นอกจากเทียร์นะครับ”คาเทียร์ขบเม้มริมฝีปาก เพราะต้องกลั้นยิ้มเขินที่เขาบอกรักเธอตรง ๆ แบบนี้ ลืมเรื่องเคืองขุ่นก่อนหน้าไปเสียสนิท
“ต่อไปพี่ต้องง้อเทียร์ตลอดนะคะ ห้ามให้เทียร์เป็นคนง้ออีก”
"ทำไมล่ะ?"
"ก็พี่ใช้แต้มบุญหมดแล้วค่ะ หลังจากนี้เหลือแต่แต้มบาป"ตะวันหัวเราะเสียงดังออกมาทันทีที่เธอพูดจบ
“โอเค...งั้นอยากให้พี่ง้อแบบไหนดี”แววตากรุ้มกริ่มของเขาส่งสายตามาให้ร่างกายเล็กร้อน ๆ หนาว ๆ ระหว่างเราสองคนตอนนี้เหมือนแม่เหล็กขั้วบวก ขั้วลบที่พร้อมพุ่งเข้าใส่กันตลอดเวลา เพราะหลังจากนั้นเรา
