สองหนุ่มคุยกันไปเรื่อยบนโซฟา จากตอบโต้กันอยู่ดีๆ อยู่ๆ ฮันเตอร์ก็รู้สึกว่าเขากำลังพูดอยู่คนเดียว หันไปอีกทีเด็กน้อยก็หลับไปแล้ว
“หึ!! คงอยากเป็นนักฟุตบอลมากสินะ ง่วงขนาดไหนก็ยังอยากฟัง”
ฮันเตอร์พึมพำเบาๆ มองนับตังค์อย่างเอ็นดู
“ ตัวแสบหลับแล้วหรอคะ”
“ หลับแล้ว เดี๋ยวผมอุ้มไปส่งที่ห้องเอง”
ฮันเตอร์ช้อนนับตังค์ขึ้นเบาๆ ก่อนสาวเท้ายาวไปส่งยังห้องอีกฝั่ง
ติ้งนอง!!ติ้งนอง!!
แอ้ดด
“ อ้าว!!! บอกว่าคุยกับพี่เขย ทำไมถึงหลับมาแบบนี้ล่ะ”
อำนาจถามขึ้นงงๆแต่แววตาที่มองชายหนุ่มกลับอบอุ่นเหลือเกิน
“ อยากเป็นนักฟุตบอล ถึงขั้นที่ว่าง่วงก็ไม่ยอมบอกครับ ”
“ อุ้มเข้ามาเลยครับคุณฮันเตอร์ วางตรงนี้”
อำนาจรีบเดินไปจัดหมอนจัดผ้าห่มให้เข้าที่อย่างเกรงใจ
“ ขอบคุณนะครับ”
“ ไม่เป็นไรเลยครับ แต่คราวหน้าคุณพ่อไม่ต้องเรียกผมว่าคุณแล้วนะครับ เรียกเหมือนกับนับดาวก็ได้ อีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ผมก็จะมาเป็นลู
