วันงานแฟชั่นโชว์
แสงไฟบนรันเวย์ค่อยๆถูกเปิดขึ้น ทีมงานเดินขวักไขว่ เสียงประสานงานดังระงมทั่วบริเวณงาน
นับดาวในชุดสูทเฉดครีมยืนอยู่กลางฮอลล์ ใบหน้าสวยเปื้อนเหงื่อบางๆ แต่ยังคงดูสวยและตั้งใจ วันนี้เธอก็ใส่ชุดที่ดีไซเนอร์ออกแบบด้วยเหมือนกัน
“ตรวจเสียงแล้วหรือยังคะ”
“เรียบร้อยครับคุณนับดาว เหลือเช็กไฟรอบสุดท้ายครับ”
เธอพยักหน้ารับ ก่อนหันไปทางห้องแต่งตัวด้านหลัง
ในห้องนั้น นางแบบแต่ละคนกำลังถูกช่างแต่งหน้าทำผมล้อมอยู่ มีทั้งชุดผ้าไหมเนื้อเงา สีพาสเทล ไล่เฉดตั้งแต่ครีมไปจนถึงเทาเงิน ทุกชุดออกแบบมาเพื่อโชว์สีและผิวสัมผัสของผ้าที่บริษัทเธอผลิตขึ้นเองทั้งหมด
“ทุกคนสวยมากๆเลยค่ะ”
นับดาวเอ่ยชมนางเอกอย่างเป็นกันเอง ยิ่งสวมใส่ชุดที่ดีไซเนอร์ออกแบบมาแล้ว ทุกคนคือสวยสง่างามเข้ากับลุคมาก จนมาหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังถูกช่างกำลังเติมปากให้ ชุดสีแดงที่เปล่งประกายเหมือนนางพญา มันดูดีไปหม
