“ผมว่าเราไปทานอาหารก่อนดีกว่าครับ ผมจองโต๊ะไว้แล้ว ”
เจไดก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือ ก่อนเอ่ยชวนทุกคน ร้านอาหารที่จองไว้อยู่ไม่ไกลนัก เดินทางด้วยรถเช่าไม่กี่นาทีก็ถึง นับดาวไม่มองหน้าฮันเตอร์ ตัวติดกับไพลินตลอด พอถึงร้านอาหารไม่รอให้ใครต้องลำบากใจ นับดาวเลือกนั่งลงข้างไพลิน แล้วเล่นกับเจโรมไม่สนใจฮันเตอร์ซักนิด
“ฮันเตอร์มานั่งข้างเจ๊นี่มา ”
เขาเดินมาท้ายสุด และก็เหลือที่นั่งแค่ที่เดียว ก็เลยต้องนั่ง แต่ก็แอบมองดูนับดาวที่ไม่สนใจเขา
เอาแต่เล่นกับเจโรม
“ทานกันให้เต็มที่นะ วันนี้เจ๊เลี้ยงเอง ”
แพตตี้อาสาเป็นเจ้ามือ
“แกะปูให้เจ๊หน่อย จำได้รึเปล่าว่าเจ๊ชอบปู ”
“จำได้ครับ ”
และแพตตี้ก็สารพัดนู่นนี้ที่จะรำลึกความหลัง
จนไพลินพลอยโกรธให้เจคอปไปด้วย เพราะเธอเองก็เคยผ่านจุดนี้มาเหมือนกัน
“ คุณไพลินคะ เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”
นับดาวแทบทนฟังไม่ไหว เหมือนแพตตี้จงใจพูดให้เธอได้ยินทุกคำ
