วินขับรถมาส่งฝนตรงที่จอดรถไว้ ก่อนลงจากรสทั้งคู่ยังไม่วายโผเข้าบดปากแลกลิ้นกันอีกครั้งก่อนจะแยกกันกลับบ้าน
พอมาถึงบ้านพี่อ๋องก็นั่งรออยู่ จากปกติที่ตอนนี้เข้านอนไปแล้วเพราะกว่าฝนจะขับรถกลับมาถึงบ้านก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน ฝนนั่งลงข้างๆ พี่อ๋อง รู้ดีว่าพี่อ๋องจะพูดอะไร
“เป็นไงบ้างฝน” คำถามง่ายๆ แต่แฝงเอาไว้ด้วยความหมายที่ต่างคนต่างเข้าดี
กลิ่นของสบู่อ่อนๆทำให้หัวใจพี่อ๋องเต้นแรง ที่สำคัญมันมีกลิ่นของอารมณ์ใคร่ติดตัวฝนมาด้วย คนที่อยู่ด้วยกันมานานมีหรือจะไม่รู้ความผิดปกติที่เกิดขึ้น
พี่อ๋องนั้นมีอารมณ์ตั้งแต่ฝนส่งข้อความมาบอกว่าจะกลับดึกแล้ว จินตนาการไปต่างๆนานา ว่าระหว่างฝนกับหนุ่มรุ่นน้องจะไปถึงขั้นไหน เฝ้ารอเวลาที่ฝนจะกลับมาเล่าให้ฟังตามข้อตกลงที่สัญญากันไว้
แล้วฝนก็เล่าทุกอย่างตามที่เกิดขึ้นตั้งแต่เจอวินที่ร้านกาแฟจนถึงตอนที่วินขับรถมาส่ง ตลอดเวลาที่นั่งฟังฝนเล่านั้นพี่อ๋องคิดตาม
