“อื้อ...”
จนปั้นหยาหายใจไม่ทันราฟาเอลถึงได้ยอมถอนริมฝีปากออกมา แต่เขาก็เปิดโอกาสให้หล่อนได้โกยอากาศหายใจเข้าปอดได้เพียงครู่เดียว ริมฝีปากอุ่นจัดก็ฝังลงบนเรียวปากของหญิงสาวอีกระลอก
ราฟาเอลพรากลมหายใจไปจากหญิงสาวอย่างไม่ผ่อนปรน ความโกรธของราฟาเอลถูกระบายด้วยจุมพิตหนักหน่วง ราฟาเอลโกรธที่หล่อนไม่เชื่อใจเขา โกรธที่หล่อนหูเบาเชื่อคำของคนอื่น แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ไม่คิดจะปล่อยให้หล่อนเป็นอิสระ เพราะหล่อนเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา
“เธอต้องถูกลงโทษปั้นหยา”
ว่าจบเขาก็แบกหล่อนขึ้นพาดบ่าแล้วสาวเท้าฉับๆ ขึ้นไปชั้นสอง ปั้นหยาร้องโวยวายแต่ก็ไม่สามารถยับยั้งการกระทำของราฟาเอลได้ ราฟาเอลพาหล่อนขึ้นมาถึงชั้นสอง พอเห็นว่าเป็นชั้นเก็บของ เขาก็พาหล่อนขึ้นไปยังชั้นสาม ราฟาเอลใช้เท้าเตะประตูห้องนอน เขาตรงไปที่เตียงหลังเล็กแล้ววางร่างหล่อนลงบนนั้น มือหนาปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว เขาโยนเสื้อลงไปที่พื้น
