“มึงทำอะไรเมียกู ไอ้ฉิบหาย!!”
เสียงเกรี้ยวกราดดังเข้ามาพร้อมกับใบหน้าถมึงทึง เขารู้สึกโกรธและอยากฆ่ามันให้ตายที่กล้ามาทำใบหน้าสวย ๆ นั้นเป็นรอย ขนาดเขายังไม่เคยทำใบหน้าของเธอให้เป็นรอยเลย ไอ้เวรนั้นมันเป็นใคร อยากตัดมือมันนัก
นานาเงยหน้ามองเมื่อเห็นว่าเป็นเขา คนที่เธอเฝ้ารอตอนนี้เขามาช่วยเธอแล้ว ยิ่งเห็นเขาเธอยิ่งร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ ความเจ็บปวดก่อนหน้ามันหายไปอย่างปลิดทิ้ง
“หยุด! ถ้ามึงไม่อยากให้กูเปิดกะโหลกสวย ๆ ของเด็กมึง” โทมัสเอ่ยพูดและแสยะยิ้ม เมื่อเห็นฟาริสเดินเข้ามาทางหญิงสาวแต่เขาไวกว่า พุ่งเข้าไปคว้าร่างบางมาและใช้ปืนจ่อที่หัวเธอไว้
ฟาริสหยุดนิ่ง สั่งให้ลูกน้องที่อยู่รอบ ๆ ลดปืนลงที่ทั้งสองฝ่ายต่างยืนเอาปืนขึ้นมาเล็งยิง ลูกน้องเมื่อได้รับคำสั่งจึงลดปืนลง ฝ่ายของโทมัสลดปืนลงเช่นกัน
“ขอโทษที่ทำหน้าสวย ๆ ของเมียมึงเป็นรอย กูก็แค่อยากเห็นเมียมึงร้องไห้ เห็นใจเด็ดหนัก แต่พอโ
