“เฮียชอบเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียงตลอดเลย” นานาแห้วเสียงกลับอย่างไม่พอใจ เพราะทุกครั้งเลยที่เขาชอบเข้ามาแล้วไม่เคาะประตู และเธอเองก็ไม่ล็อกห้องเพราะเขาสั่งห้ามล็อกจนเกิดเป็นความเคยชิน
“ถ้ามาให้เสียงจะรู้ไหมว่าเธอแอบด่าฉัน” ฟาริสยิ้มพิงขอบประตูและยิ้มเยาะมาให้
“อะไรกันค่ะ หนูด่าเฮียตอนไหน” เธอรีบปฏิเสธทันควันขืนเขาจับได้คงโดนลงโทษอีกแน่
“ทำไมยังไม่เปลี่ยนชุดอีกล่ะ หรืออยากจะยั่วฉันค่าชุดนักเรียนเธอ”
“บ้า” นานาเหลือบมองเห็นเขาถือกล่องสี่เหลี่ยมสีเขียวเข้ามาจึงมองหน้ากลาย ๆ ว่าคืออะไร
“ฉันเห็นว่ามันสวยดี และนึกถึงเธอขึ้นมา” ฟาริสพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ และเดินเข้ามาใกล้จับผมยาวของหญิงสาวรวบสูงพาดไว้อีกข้าง และประทับจูบที่คอยาวระหงแผ่วเบา นานาขนลุกซู่ไม่คิดว่าเขาจะทำอ่อนโยนแบบนี้ให้
“ต้องใส่ให้ฉันเห็นประจำนะ เพราะมันเข้ากับเธอดี สาวน้อยของฉัน” ฟาริสยิ้มและจูบขมับเล็กอีกครั้ง เธอรับรู้ได้ถึ
