เหตุการณ์ครั้งนี้นับว่าเลวร้ายที่สุดในชีวิตของท่านประมุขข้าวปั้นแต่นางก็ไม่เคยยินยอมตอบรับคำข่มขู่ของชายเหล่านั้น นางพยายามที่จะหลบหนีด้วยการส่งสัญญาณให้แก่เด็กรับใช้ให้รู้แล้วส่งข่าวถึงสามีของนางให้จงได้ เหมือนฟ้ายังมีตาที่มอบโอกาสอันดีให้แก่นาง เมื่อเหล่าคุณชายทั้งหลายพากันหลับใหลด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการเสพสมความสุขบนเรือนร่างของนาง นางจึงใช้โอกาสนี้หนีออกจากห้องนั้นพร้อมทั้งลงกลอนจากด้านนอกอย่างแน่นหนาโดยกำชับให้เด็กรับใช้ในบ้านเฝ้าตรวจตราบุคคลในห้องนี้ให้ดีเพื่อไม่ให้หลบหนีออกไปจากห้องนี้ได้
เมื่อนางสามารถเอาตัวรอดจากความเลวร้ายมาได้ ท่านประมุขก็รีบกลับเรือนใหญ่โดยอาศัยวิทยายุทธ์กระโดดข้ามกำแพงออกไปแล้วทำทีเดินกลับเข้ามาประตูบ้านตามปกติด้วยสภาพที่ดีที่สุดเท่าที่นางจะสามารถทำได้เพื่อเป็นการตบตาบ่าวไพร่ที่พบเจอนาง ทันทีที่นางก้าวมายังหน้าเรือนใหญ่เสียงคุ้นหูและทรงอำนาจก็ถูกเอ่ยถามน
