เช้าวันต่อมา
พลอยไพลินลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเมื่อยล้า พลางเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อคมเข้มของคนที่กำลังนอนกอดเธอด้วยแววตาหม่นเศร้า เธอรู้ตัวดีว่าใกล้จะถึงเวลาแล้วที่ต้องยกเลิกสัญญานางบำเรอ ที่เขาเป็นคนหยิบยื่นให้และเธอก็ตอบรับด้วยความอยากรู้อยากลองอย่างเต็มใจ
ซึ่งวันนี้พลอยไพลินตัดสินใจแล้วว่าจะเป็นคนจบสัญญานั้นกับเขาเอง ก่อนที่วันจากลากันจริง ๆ จะมาถึงในอีกสามวันข้างหน้า ความรู้สึกมันคล้าย ๆ กับว่าเธอกำลังบอกเลิกใครสักคน ทั้ง ๆ ที่มันเป็นเพียงความรักครั้งแรกของเธอที่ไม่มีทางสมหวังเท่านั้น เพราะผู้ชายคนนี้เขาไม่ใช่ผู้ชายที่เธอจะใช้ทั้งหัวใจเพื่อครอบครองเขาได้ง่าย ๆ
เขาคือกองไฟที่เธอเต็มใจจะกระโดดเข้าไปเล่นด้วย แต่สุดท้ายแล้วไฟกลับแผดเผาหัวใจดวงน้อยจนแตกสลายและจำต้องถอยออกมา...
ดวงตากลมโตทอดมองไปยังท้องทะเลกว้างด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบในใจ ลมเย็น ๆ ที่พัดผ่านมาไม่ได้ทำให้ความเศร้าหมองที่ก
