"เอ่อ..นายจะเข้าไปหาคุณอัญญามั้ยครับ"
เรนเอ่ยถามผู้เป็นเจ้านาย เมื่อเห็นสิบแสนขึ้นรถขับออกไปแล้ว ไม่อยากจะคิดเลยว่าคนที่เจ้านายของเขาไว้เนื้อเชื่อใจจะหักหลัง แต่สิ่งที่เห็นมันคิดดีไม่ได้เลยจริงๆ
"อืม" ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำด้วยไฟโทสะ อารมณ์โกรธคุกรุ่นขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ เธอเองหรอที่เป็นคนของไอ้สิบแสน เธอเก่งมากนะเล่นละครตบตาจนเขาเชื่อสนิทใจ
เพทายสาวเท้าก้าวเดินเข้ามาภายในเข้ามาภายในบ้านสายตาพลางมองหาคนตัวเล็กที่เข้ามาก่อนหน้าพักใหญ่
กระทั่ง มองเห็นประตูห้องบานใหญ่เปิดแง้มไว้เล็กน้อย จึงรีบเดินไปยังห้องนั้น โดยมีเรนกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามหลัง
"พ่ออธิบายให้อัญฟังได้มั้ย นี่มันอะไรกัน เขาเป็นใคร?"
"...อัญพ่อขอโทษลูก คืออย่างนี้สิบแสนต้องการจ้างให้เราล้วงความลับของคุณเพทาย แต่พ่อทำแบบนั้นไม่ได้..."
"ยังไงค่ะ?" ฉันไม่เข้าใจที่พ่อพูดเลยซักนิด คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่นอย่างสงสัยกับคำพูดกำกวมไม่กร
