อัญญานั่งอยู่บนเตียงอย่างใจจดใจจ่อ ตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งที่เคยนอนกับเขามาแล้วถึงสองครั้ง ไหนจะพวกผู้ชายที่เธอเคยใกล้ชิด ทว่า..นั่นไม่ได้ทำให้รู้สึกผ่อนคลายเลยซักนิด ยิ่งเสียงน้ำไหลในห้องน้ำหยุดลง หัวใจดวงน้อยก็ยิ่งเต้นแรงขึ้น รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ
แกร๊ก!!
ประตูห้องน้ำเปิดออก อัญญาถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่อเพทายก้าวเดินออกมา บนกายเขามีผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียวพันรอบเอวสอบไว้อย่างหมิ่นเหม่ เส้นผมสีดำเสยขึ้นลวกๆเผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาอย่างชัดเจน
“รอนานไหม”
“มะ ไม่นานค่ะ” อัญญาเอนตัวไปด้านหลังใช้แขนเรียวเล็กทั้งสองข้างค้ำยัน เมื่อเขาก้าวเรียวขายาวขึ้นมาบนเตียงกว้าง สายตาคมกริบคู่นั้นมองเธออย่างเจ้าเล่ห์
“คุณอย่ามองฉันแบบนี้” อัญญาหอบหายใจหนักๆ เมื่อเพทายโน้มใบหน้าเข้าหา หัวใจเจ้ากรรมก็ยิ่งเต้นแรงโครมครามจนกลัวอีกคนจะได้ยิน
"อัญ!!" เสียงเข้มเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิด
"เอ่อ
