หลังจากที่หญิงสาวเริ่มจิบไวน์ ชายหนุ่มก็จิบตามเป็นเพื่อนเธอ ตอนนี้ผัดมักกะโรนีกลายเป็นกับแกล้มชั้นดีทันที คนที่ไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์เลยอย่างม่านมุก ก็ถึงกับหน้าแดงเมื่อเธอดื่มไปแค่สองแก้วเท่านั้น
“พี่ภู ต่อไปนี้เราคงไม่ค่อยได้เจอกันใช่มั้ยคะ” หญิงสาวเอ่ยถามออกไปด้วยแววตาหวานเยิ้มจากฤทธิ์แอลกอฮอล์
“ไม่ว่ายังไงพี่ต้องหาเวลามาเจอมุกอยู่แล้วค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคนดี” ภูมินทร์มองไปที่แฟนสาวด้วยความเอ็นดู
“สัญญาแล้วนะคะ” ม่านมุกยกนิ้วก้อยรอเกี่ยวก้อยสัญญากับชายหนุ่ม ภูมินทร์มองไปที่หญิงสาวก่อนที่จะยกนิ้วก้อยเกี่ยวก้อยสัญญากับเธอ
ทั้งสองร่วมดื่มด้วยกันเพื่อฉลองให้กับชายหนุ่ม ในขณะที่หญิงสาวเริ่มมีอาการมึนเมาขึ้นมาจากไวน์ที่ดื่มไปแล้วหลายแก้ว ชายหนุ่มจึงประคองร่างบางตรงไปที่เตียงนอนของเขา ซึ่งเธอก็ไม่ได้ปฎิเสธแต่อย่างใด เธอปล่อยให้แฟนหนุ่มนำร่างของเธอตรงไปที่เตียงนอนของเขาอย่างง่ายดาย ด้วยเพราะเธอไว้ใจเขา
“มุกง่วงมากเลยค่ะ ปวดหัวด้วย” หญิงสาวกล่าวกับแฟนหนุ่ม
“ปวดหัวก็นอนสิครับ” ชายหนุ่มล้มตัวนอนลงข้างกายหญิงสาว ในขณะที่ใบหน้าของเขาโน้มเข้าไปใกล้เธอ เหลือห่างกันไม่ถึงคืบ ก่อนที่เขาจะไม่สามารถหักห้ามใจบดจูบลงไปที่เรียวปากสวยหวานของหญิงสาวทันที เธอผลักเขาออกในตอนแรก แต่เมื่อคิดว่านี่คือความสัมพันธ์ของคนเป็นแฟนกัน หญิงสาวจึงยอมให้เขาจุมพิตเธออยู่เนิ่นนาน เพราะความใสซื่อทำให้เธอคิดว่าเขาคงจะหยุดแค่จูบเท่านั้น แต่เปล่าเลยเขาไม่ยอมหยุดแค่จูบ
ลิ้นสว่านของชายหนุ่ม เข้าไปเกี่ยวกวัดลิ้นเรียวเล็กของหญิงสาวในโพรงปากบาง เธอหลงไปกับสิ่งที่ชายหนุ่มทำให้ ก่อนที่มือหนาของเขาจะเริ่มลูบไล้ไปทั่ว ซึ่งมันช่วยเรียกสติให้กับหญิงสาว เธอรีบจับมือของชายหนุ่มไว้ ก่อนที่เธอ จะใช้มืออีกข้างผลักใสใบหน้าของชายหนุ่มออก
“อย่าค่ะพี่ภู เราไม่ควรทำแบบนี้” ม่านมุกกล่าวเสียงสั่น
“ทำไมเหรอ มุกรังเกียจพี่เหรอ” ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ เขายอมหยุดเพราะไม่ต้องการให้หญิงสาวมองเขาไม่ดี
“มุกไม่ได้รังเกียจหรอกค่ะ แต่มันยังไม่ถึงเวลาค่ะพี่ภู” หญิงสาวเอ่ยด้วยความลำบากใจ