เมื่อม่านมุกได้ฟังความจริงทั้งหมดแล้ว เธอรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากที่เขาไม่ได้เป็นอย่างที่พิจิกากล่าวหา เธอตัดสินใจที่จะให้โอกาสเขาอีกครั้ง แต่ถ้ามันเกิดขึ้นอีก เธอจะไม่แม้แต่เศษเสี้ยวโอกาสที่จะมอบให้เขา
“มุกให้โอกาสพี่ดูแลมุกกับลูกนะครับ” ชายหนุ่มตรงเข้ามากอดหญิงสาวไว้ด้วยความรัก ซึ่งม่านมุกก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด
“ก็ได้ค่ะ แต่ว่าพี่ภูรู้เรื่องมุกท้องได้ยังไง” หญิงสาวเริ่มสงสัยเพราะเธอก็ไม่ได้บอกบิดามารดาเรื่องนี้
“ไม่ต้องรู้หรอกว่าพี่รู้มาจากไหน รู้แค่ว่าต่อไปนี้พี่จะทำทุกอย่างให้มุกและลูกมีความสุข”
“ไม่ต้องพูดหรอกค่ะ การกระทำไม่สำคัญเท่าคำพูด ถ้าต่อไปนี้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก มุกไม่มีโอกาสให้พี่อีกแล้วนะ” ม่านมุกคาดโทษชายหนุ่มไว้
หลังจากที่ทั้งสองปรับความเข้าใจกันแล้ว ม่านมุกและภูมินทร์ก็เดินมาขอบคุณเดโชที่เขาช่วยเหลือหญิงสาวทุกอย่าง ก่อนที่จะขอตัวพาม่านมุกกลับมาที่กรุงเทพมหานคร
