รถยนต์หรูเคลื่อนมาเรื่อยๆ จนมาหยุดที่โรงเรียนอนุบาลที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง เมื่อรถยนต์จอดสนิทเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็เดินไปอุ้มร่างบางของบุตรสาวลงจากคาร์ซีท ก่อนที่จะพาบุตรสาวตัวน้อยเดินเข้าไปในโรงเรียน ซึ่งม่านมุกก็ถือกระเป๋าของบุตรสาวตัวน้อยเดินตามไม่ห่าง ตอนนี้เธอกำลังรู้สึกหวาดหวั่นใจ เพราะตั้งแต่บุตรสาวเกิดมา เธอก็ดูแลบุตรสาวด้วยตนเองมาตลอด มีครั้งนี้บุตรสาวตัวน้อยกำลังเติบโตขึ้น ซึ่งเธอจะต้องห่างจากบุตรสาวเป็นครั้งแรก ทำให้ม่านมุกรู้สึกใจหายเป็นอย่างมาก
“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ แล้วก็น้องข้าวใหม่” คุณครูรีบกล่าวทักทายทั้งสามคนทันที เพราะเธอจำเด็กน้อยได้ตั้งแต่วันปฐมนิเทศแล้ว
“สวัสดีค่ะคุณครู” เด็กหญิงข้าวใหม่ประนมมือน้อยๆ ไหว้คุณครู ซึ่งคุณครูได้แต่มองด้วยรอยยิ้ม เพราะความน่ารักของเด็กน้อย
“พวกเราฝากลูกด้วยนะครับ” ภูมินทร์กล่าวก่อนที่จะวางบุตรสาวลงที่พื้น และเด็กน้อยก็เดินเข้าไปหาคุ
