เข้าแผน...1

939 คำ

“ร้อนน่ะสิ ทำไมอยู่ดีๆ ฉันร้อนมาก ร้อนจนอยากอาบน้ำเลยล่ะ” ภูมินทร์เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม แน่นอนว่าเขาเริ่มรับรู้ถึงอาการผิดปกติแล้ว และตอนนี้เขาจะต้องรีบให้เพื่อนของเขาพาตัวเขากลับไปที่บ้าน ก่อนที่มันจะมีปัญหา ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ไม่มีทางทำให้ม่านมุกเสียใจอีก เพราะเธอคือความรักของเขา เขาสงสารเธอเหลือเกิน เขาไม่มีทางทำให้เธอเสียใจ และอาการที่เขาเป็นตอนนี้เขาไม่ควรจะอยู่ที่นี่อีกต่อไป “พาฉันกลับบ้านที” ภูมินทร์รีบบอกเพื่อนสนิท นั่นทำให้เชนงงเป็นอย่างมาก เกิดอะไรขึ้นกับภูมินทร์ แล้วเขาก็เมามากพอสมควรแล้วด้วยสิ แล้วแบบนี้เขาจะพามันไปถึงไหนเนี่ย เอาเป็นว่าเดี๋ยวพามันนั่งแทกซี่กลับแล้วกัน เดี๋ยวค่อยกลับมาเอารถ “เออ ไปก็ไปวะ” ว่าแล้วเชนก็พยายามประคองร่างสูงของเพื่อนสนิทที่อาการไม่ปกติเท่าไหร่เดินออกไปจากร้าน ด้วยเพราะว่าตอนนี้ทุกคนเมาหมดแล้ว ก็เลยไม่มีใครสนใจเท่าไหร่ว่ามีใครจะหายไปจากที่นี่ ส่วนคน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม