“ไม่ต้องประกาศขนาดนั้นหรอกค่ะ เพราะฟ้าไม่ได้คิดอะไรกับคุณแล้ว” พราวฟ้าเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม แต่ภายในใจของเธอไม่ได้คิดตามคำพูดที่เอ่ยออกไปแม้แต่นิดเดียว
“ถึงคุณไม่คิด แต่ผมก็ไม่สะดวกใจที่จะเป็นเพื่อนกับคุณ” ภูมินทร์เอ่ยออกมาตามตรง เขาชัดเจนอย่างที่สุด อะไรที่พอจะทำได้เขาก็ทำทุกอย่าง เพื่อไม่ให้ภรรยาของเขาต้องมาทุกข์ใจ เรื่องใดก็ตามที่มันจะทำให้ครอบครัวเขาพัง เขาจะไม่มีทางไปเกี่ยวข้องเด็ดขาด อย่างเช่นการที่ต้องข้องเกี่ยวกับพราวฟ้าอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ เขาไม่มีทางเข้าไปข้องเกี่ยวอย่างแน่นอน
“ฉันคงไม่หวังที่จะเป็นเพื่อนกับคุณหรอกค่ะ มืออาชีพหน่อยสิคะ นี่คือการร่วมงานค่ะ เราจะเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน เพราะฉะนั้นอย่าทำพฤติกรรมแบบนี้ โตๆ กันแล้วแยกแยะด้วยค่ะ” พราวฟ้าเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม เพราะเขาพยายามขีดเส้นกับเธอตั้งแต่แรกแบบนี้ มันยิ่งทำให้ความอยากเอาชนะของเธอเพิ่มมากขึ้นนั่นเอง ของที่มันยาก พอได
