เสียงรถจอดหน้าบ้านช่วงใกล้สว่าง สายฝนงัวเงียลุกออกมาจากที่นอน มองดูนาฬิกาข้างฝาบ้าน ตีสี่ครึ่ง เสียงหมาข้างบ้านเห่าระงม เธอลุกขึ้นเปิดไฟในบ้านและหน้าบ้าน มองลอดหน้าต่างออกไป เห็นรถกะบะจอดหน้าบ้านใจเต้นระส่ำอย่างดีใจ มือคว้ากลอนประตูรีบเปิดประตูออกไป คนบนรถเปิดประตูออกมา ทั้งที่ยังไม่ได้ดับเครื่องยนต์ สายฝนโผเข้าไปกอดคนตรงหน้าอย่างดีใจ ซุกอกแน่นที่เคยนอนกอดทุกคืนอย่างโหยหา เสียงบ่นอุบอิบดังออกมา
"คิดถึงจะบ้าตายอยู่แล้ว" คนฟังกอดตอบอย่างคิดถึงไม่แพ้กัน เธอคลายมือออก แล้วเงยหน้ามองหน้าเค้า
"ขับรถมาเหนื่อยไหมคะ" เธอถามอย่างห่วงใย
"เห็นหน้าเมียหายเหนื่อยแล้ว "
คนตอบ ตอบออกมาหน้าตาเฉย คนฟังอยากจะมุดดินหนี เมียเมออะไรกันเล่า สายฝนหน้าแดงก่ำ ธีร์ประคองแก้มเอาไว้แล้วจูบปากบางทันที จูบอย่างคิดถึงเหลิอเกิน สายฝนดันตัวออก แล้วเอ่ยออกมา
"เข้าบ้านเถอะค่ะ" ธีร์ยิ้มอย่างดีใจ
พ่อลุกออกมาทันเห็นฉากห
