ปัง!
บานประตูที่กระแทกใส่ผนังห้องทำงานอย่างรุนแรงทำให้ชายในวัยสี่สิบกว่าช้อนสายตาขึ้นมองเจ้าของการกระทำแสนไร้มารยาทด้วยความไม่พอใจ หากแต่แววตากลับแสดงเพียงแค่ความเย็นชาออกมาแค่นั้น
“จำได้ว่าที่บ้านเคยมารยาทให้แกนะเจย์สัน” นาธาร์พ่อของเจย์สันเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบกับการกระทำที่ดูไร้มารยาทของลูกชาย
“เป็นฝีมือพ่อใช่ไหม?”
นาธาร์ช้อนสายตาขึ้นมองเจย์สันที่พูดประโยคนั้นออกมาอีกครั้ง
“ฉันทำอะไร?”
“พ่อเป็นคนส่งคนไปทำร้้ายยูริใช่ไหม?” เขาได้รับข่าวว่ามาร์ลิกซ์โดนยิงเพราะเอาตัวเองเป็นเกราะป้องกันพายูริหนีจากกระสุนปืน ความจริงในคืนนั้นยูริคือเป้าหมาย แต่มาร์ลิกซ์ดันไหวตัวทันซะก่อนจึงพายูริหนีรอดตายไปได้อย่างหวุดหวิดและตัวเองก็เป็นคนรับลูกหลงแทน
ป่านนี้มาร์ลิกซ์มันคงคิดว่าเขาเป็นคนส่งคนไปทำร้ายยูริอย่างแน่นอน เพราะอะไรที่เกิดขึ้นกับมัน คนแรกที่มาร์ลิกซ์มันนึกถึงว่าเป็นคนทำก็คือเขา
“แกไม่ต
