บทที่17 อย่าทำให้ต้องโกรธ

1783 คำ

นายแพทย์ภีราพัฒน์ทำใจยอมรับนกน้อยเป็นเพื่อนอีกคน ก่อนขอตัวกลับบ้านพักผ่อน เธอเหลือบมองดูนาฬิกาบ่งบอกว่าหกโมงเย็นแล้ว เธอตั้งใจหลบหน้าเขาหลังจากการันย์บอกจะไปรอทานข้าวเย็นที่บ้านโอลิเวย์ ทว่าคุณหนูสวย เริ่ด เชิด ฐานะเพียบพร้อมมีหรือจะสนใจคำสั่งเจ้าของบงการชีวิต อยากรอก็รอไป เธอไม่หน้าโง่หวนกลับไปให้เขาจับกินอีกครั้ง นกน้อยปิดเสียงมือถือแล้วหย่อนลงเก็บไว้ในกระเป๋าสะพาย ขณะอยู่ช่วยเก็บร้านจนเสร็จ เธอแอบมองเห็นว่ามีคนแอบสอดส่องอยู่หน้าร้าน ถ้าให้เดาคงเป็นพวกบอดี้การ์ดของการันย์คอยดูแลเธอตามคำสั่งเจ้านายแล้วรายงานให้เขารับรู้ทุกการเคลื่อนไหว “รอให้แห้งเหี่ยวตายไปเถอะ คนอะไรนิสัยไม่ดี ทำตัวอันธพาลยังไม่พอ ยังส่งคนมาคอยประกบคอยดูอีก บ้าอำนาจไปแล้ว” เธอไม่โง่พอยอมทำตามคำสั่งสามีพฤตินัย หญิงสาวตัดสินใจขับรถแก้เบื่อแวะไปเที่ยวคนเดียว พวกเพื่อนสองคนก็มีผัว ผัวก็หึงหวงคอยประกบติดอยู่ไม่ห่าง คนไม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม