ทิศเหนือ.... "จะกลับหรือยังจะได้ไปรับ" ผมโทรหานับดาวเพราะตอนนี้มันไปหาปิ่นที่ห้องตอนแรกผมจะไปส่งมันก็บอกไม่ต้องมันอยากไปเอง "กลับเองไม่ต้องมารับก็ได้" "แต่...." "แค่นี้ก่อนนะ" นับดาววางสายไปแล้วทั้งที่ผมยังพูดกับมันไม่จบเลย ไม่รู้เป็นอะไรพักนี้นับดาวมันดูแปลกๆไปอยู่ใกล้ก็ไม่ได้ค่อยไล่ผมตลอดจนบางครั้งผมก็น้อยใจเหมือนกัน หรือมันจะเบื่อผมแล้ววะเพราะตั้งแต่ได้กันมาผมไม่เคยห่างมันเลยสักวันไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกันตลอดอยู่ด้วยกันทุกวันทั้งวันยิ่งช่วงนี้ปิดเทอมผมเองก็ไม่ได้ออกไปเที่ยวไปอยู่กับมันในห้องตลอด ผมเลิกคิดมากแล้วก็เข้าครัวทำอาหารเย็นรอเพราะผมถามมันก่อนออกไปว่าจะกลับมากินข้าวที่ห้องมั้ยมันก็พยักหน้าแล้วก็เดินออกไปพร้อมของบำรุงที่มันตื่นขึ้นมาทำตั้งแต่เช้ามืด หลังจากทำอาหารเย็นเสร็จผมก็มานอนดูหนังที่ห้องรับแขกดูไปดูมาเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ นับดาว... ฉันกลับมาถึงห้องด้วยความอ่อนเพ