จากนั้นสองหนุ่มก็พาปิ่นแก้วเข้าไปที่ห้องทำงานของปรินทร์ที่อยู่ใกล้ๆตรงนั้น เพราะไม่ต้องการให้พนักงานที่มองอยู่แตกตื่นกับการร้องไห้ของปิ่นแก้ว ต่างจากวิชุดาที่มายืนดูอย่างอยากรูอยากเห็น ก่อนจะกลับไปที่โต๊ะทำงานของเอ แล้วรีบกดโทรศัพท์โทรหาปารารินอย่างเร่งด่วน “รับสิคะน้องปราง ทำอะไรอยู่เนี่ย ไม่รู้หรือไงว่างูพิษกำลังจะออกฤทธิ์แล้วเนี่ย” วิชุดาพูดออกไปอย่างร้อนใจ เพราะเธอชอบปารารินและเธอก็แอบรายงานความเคลื่อนไหวของภารัณให้ปารารินรู้อย่างลับๆ “ว่าไงคะพี่วิ มีอะไรหรือเปล่า” ปารารินรับสายของวิชุดาแล้วเอ่ยถามออกไป ในขณะที่เธอกำลังวุ้นกับการเตรียมโปรเจกต์ที่จะนำไปให้กับสถาปนิกที่ภูเก็ตในเร็วๆนี้แล้ว “แย่แล้วค่ะน้องปราง รีบขึ้นมาที่นี่ด่วนเลยนะคะ คุณปิ่นแก้วมาร้องไห้แล้วกอดคุณภามใหญ่เลยค่ะ ตอนนี้คุณภามพาไปคุยในห้องทำงานของคุณปรินทร์แล้ว น้องปรางรีบๆขึ้นมานะคะ” วิชุดาพูดบอกไปก็มองซ้ายมองขวาอย่าง