[ตอน]
สู้คนตายมิได้
ตุบ!
ห่อผ้าดิบสีขาวที่ถูกหยูฮ่าวหิ้วออกมาจากกระโจมที่พักของเซียงเฟยหลง ก่อนจะโยนมันลงตรงหน้าของซือเชี่ยน ที่ยืนรวมกลุ่มอยู่กับเหล่าทหาร ทำให้ชายหนุ่มทิ้งตัวลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง ดวงตาตนกำลังเบิกกว้างแค่ไหนเขามิอาจรู้ได้ กลิ่นของหยาดเลือดข้นคาวคลุ้งซึมผ่านผืนผ้าออกมาชัดเจน เมื่อมองตามเส้นทางที่องครักษ์หยูฮ่าวเดินมาก็จะเห็นว่าเลือดจากห่อผ้าได้หยดลงพื้นเป็นทางยาว ซือเชี่ยนมิได้ด้อยประสบการณ์ เพียงดูก็รู้ว่าภายในห่อผ้านั้นคือสิ่งใด
"ซือชิง!" ซือเชี่ยนร้องออกมาอย่างสุดเกินกลั้น ชีวิตนี้เขามีกันแค่สองพี่น้อง เพราะยาพิษในร่างทำให้ซือชิงต้องเร่งลงมือ รู้ทั้งรู้ว่าเสี่ยงมากเพียงใด แต่ทางเลือกหรือหามีให้เลือกไม่
"ใครอยู่เบื้องหลังพวกเจ้ากัน" องครักษ์หยูฮ่าวเข้ามากระชากคอถาม ซือเซี่ยนบัดนี้ดวงตาแดงก่ำ ร่างชายหนุ่มสั่นเทิ้ม เพราะสะกดกลั้นน้ำตามิให้รินไหล เขาทำเพียงมองจ้องไปที่
