[ตอน]
ห้ามรบกวนเรือนลู่เหลียน
"หลินจือพันปีมีเพียงที่เป่ยหมิง พวกเจ้าไปเอามาได้อย่างไร หรือท่านอ๋องเซียงถูกปล่อยตัวแล้วรึ" ลั่วจินหลิงถามเสียงเรียบ สายตาของนางมองกราดไปยังทุกคน
"เสี่ยวหลิงหลิง...มิใช่เช่นนั้นหรอก ก็แค่มีคนอาสาไปเอามาให้เจ้าน่ะ" ไป๋ซูหนี่ว์ตอบน้ำเสียงตะกุกตะกัก
ได้ฟังหญิงสาวก็ขยับฝ่ามือครั้งหนึ่ง ทำให้กระบี่เสวี่ยหลิงหายวับไปจากสายตา ลั่วจินหลิงกัดกรามแน่นหยัดกายอรชรยืนขึ้น ก่อนจะเดินผ่านทุกคนตรงไปยังเรือนลู่เหลียนทันที
เพียงร่างของพระชายาเอกปรากฏกายแก่สายตาเหล่าองครักษ์ เหวินห้าวที่ทำหน้าที่เฝ้าประตูเรือนลู่เหลียนก็หน้าซีดเผือดขึ้นมา พระชายาลั่วฟื้นแล้ว และยังมาถึงเรือนพระชายารองเช่นนี้ เกรงว่าท่านอ๋องจะงานเข้าเสียแล้ว
สององครักษ์ยกดาบขึ้นกั้นร่างของลั่วจินหลิงไว้ ก่อนจะคำนับให้นางอย่างแข็งขัน
"พระชายา! ท่านอ๋องมีคำสั่งว่าภายในห้าวันนี้ห้ามผู้ใดเข้ามารบกวนเรือนลู่
