เพราะสถานการณ์ค่อนข้างมึนตึง นาลินจึงขอพาลูกสาวกลับก่อน อนาคินขอโทษนาลินแต่คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวบอกว่าเขาไม่ได้ผิดอะไรและยังขอบคุณที่เคารพการตัดสินใจของรินะ
แม้คนบ้านอาคมจะเดินมาส่งแขกเหมือนอย่างเคยแต่บรรยากาศชื่นมื่นระหว่างสองครอบครัวมันหายไปอย่างบอกไม่ถูก
ตอนที่รินะกับมารดากลับมาถึงบ้าน หญิงสาวมีสีหน้าครุ่นคิดจนนาลินที่กำลังจะดุลูกสาวต้องทำตัวให้ใจเย็นก่อน นางเลี้ยงลูกมาเพียงลำพังมีอะไรก็พูดคุยเหมือนเป็นเพื่อนกันมาตลอด นางไม่เคยคิดว่ารินะจะมีอะไรปกปิดถึงขั้นนี้แต่ครั้นนางจะดุในครั้งนี้ครั้งหน้าลูกอาจจะไม่เล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟัง ต้องค่อยๆ คุยกันให้เข้าใจ
"หนูกำลังกังวลเรื่องอะไร"
"แม่ว่าลุงคมกับป้าเมต จะยังเอ็นดูหนูอยู่ไหมคะ"
"แม่ก็นึกว่าเครียดเรื่องอะไร นี่กลัวเขาไม่ชวนไปกินข้าวที่บ้านแล้วหรือไง"
"นั่นก็ส่วนหนึ่ง แต่ว่าพวกท่านเป็นเหมือนครอบครัวไปแล้วนี่คะ"
"หนูกับพี่คินเนี่ย มันเริ่
