“ไปเดินเล่นกัน” ไมล์คว้าข้อมือเล็กไว้ก่อนที่น้ำแข็งจะเดินเข้าบ้าน เมื่อลงจากรถเธอก็อยากจะนอนเสียมากกว่า อยากหลับเสียให้ได้ไปในทันทีซึ่งน้ำแข็งมั่นใจว่าเธอทำได้แน่ แม้จะนั่งรถไม่นานนักแต่เธอก็เพลียจริงๆ แต่ดูเอาเถอะคนเอาแต่ใจหาใส่ใจเธอบ้างมั้ย บอกว่าเธอต้องเดินย่อยอาหาร
น้ำแข็งเดินเคียงข้างร่างสูงที่กอบกุมมือเธอไว้แน่น เขาเดินช้าๆ ไม่รีบร้อน สายตามองไปข้างหน้า เขากำลังคิดอะไรอยู่ เธออดคิดไม่ได้ว่าทำไมนะ เขาไม่กอดเธอบอกว่าเขาดีใจ บอกว่าเขารักเธอแล้ว บอกว่าเรากำลังจะมีลูกด้วยกัน ไม่มีคำอะไรเลย และก่อนหน้านี้ที่เธอกับเขามาที่นี่ด้วยกันครั้งแรก เขาก็ไม่เคยชวนเธอมาเดินเล่นแบบนี้
“ลูกพ่อ ชอบมั้ย นี่เรียกว่าทะเล”
! เสียงเบาๆแต่เธอได้ยินชัดเจน อ่อ! ที่แท้เขาต้องการพาลูกมารู้จักกับทะเล น้ำแข็งกัดปากตัวเองไว้ในความมืดเขาคงไม่เห็นหรอกว่าเธอรู้สึกน้อยใจเขาอยู่ หรือแม้เขาจะเห็นเขาจะสนใจมั้ย ตลอดเวล
