เช้าวันต่อมา
“ตื่นได้แล้วค่ะไม่ต้องมาเนียนแกล้งหลับ ตาปิดแต่มือนี่ลูบไม่หยุดเลยนะคะ”
เพลงพิณที่ตื่นนานแล้วเอ่ยขึ้นบอกคนที่แกล้งนอนหลับทั้งๆที่เขาตื่นก่อนเธอเสียอีกก่อนที่เกรย์จะหยุดมือที่กำลังซุกซนด้วยการลูบเรียวขาเนียนภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ด้วยความเสียดาย พร้อมกับค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาสบตากับเพลงพิณที่ลอบมองใบหน้าคมคายของเขาอยู่นานแล้ว
“ฮาว ใครบอกว่าเฮียตื่นนานแล้วคะน้องเพลงอย่ามาโมเม เฮียกำลังนอนหลับเพลินๆเลยแถมยังฝันว่ากำลังเล่นจ้ำจี้อยู่กับน้องเพลงด้วย”
“แหม นอนหลับฝันดีที่แสนทะลึ่งมากๆแต่มือนี่ลูบขาซ้ายขาขวาเพลงไม่หยุดเลยนะคะ”
เพลงพิณไม่เพียงแค่พูดหากแต่เธอยังยกมือขึ้นมาบีบจมูกของเกรย์เบาๆด้วยความหมั่นไส้คนที่กำลังส่งยิ้มจนตาหยีมาให้เธออย่างออดอ้อนทั้งๆที่เขาพยายามแกล้งตีเนียนแล้วแต่เพลงพิณก็ยังคงมองออกเมียเขานี่เก่งชะมัด
“ก็น้องเพลงของเฮียน่าลูบไปทั้งตัวเลย ว่าแล้วก็จัดอีกสักรอบสองร
