แม้ว่าวันนี้จะเป็นวันที่ร้านปิดแต่กานต์สิชาก็ยังตื่นเช้าตามปกติเธอกำลังนั่งรอน้องสาวเพื่อทานข้าวมันไก่ที่ไปซื้อมาตั้งแต่เช้าพร้อมกัน
“พี่ครีม เค้กนึกว่าวันนี้วันหยุดของร้านพี่ครีมจะตื่นสายซะอีก”
“มันชินน่ะ”
“แล้ววันนี้จะไปเที่ยวไหนหรือเปล่าคะ” กานต์ชิสาถามพี่สาวอยากรู้ทันเพราะเธอคิดว่าวัยหยุดของร้านแบบนี้หมอปุริมปรัชญ์คงจะไม่พลาดโอกาสจะนัดพี่สาวเธออย่างแน่นอน
“ตอนบ่ายพี่อาจจะออกไปหาเพื่อนนิดหน่อยนะ เย็นนี้เค้กกินข้าวเย็นคนเดียวได้ไหม”
“ได้ค่ะไม่มีปัญหาพี่จะกลับดึกหรือเปล่าคะ”
“คงไม่ดึกหรอก”
“แต่ออกไปกับเพื่อนทั้งทีจะกลับดึกหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไม่ต้องห่วงเค้กหรอกค่ะเพราะเค้กรู้ว่าเวลาเราออกไปเจอเพื่อนมันก็คุยเพลินดีค่ะ พี่ครีมก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วจะกลับบ้านตอนไหนไม่มีใครว่าหรอกค่ะ” กานต์ชิสาเปิดทางให้พี่สาวอย่างเต็มที่เพราะเธออยากจะให้พี่สาวกับหมอปุริมปรัชญ์คบกัน
หลายวันมานี้กานต์
